24 آبان 1393, 13:56
عرفا القائاتى را که بر قلب عارف وارد مىشود «واردات» مىخوانند. آن واردات گاهى به صورت قبض یا بسط یا سرور یا حزن است و گاهى به صورت کلام و خطاب است، یعنى احساس مىکند که گوئى کسى از درون با او سخن مىگوید. در این صورت آن واردات «خواطر» نامیده مىشوند.
عرفا در باب خواطر سخنان زیادى دارند، مىگویند خواطر گاهى رحمانى است و گاهى شیطانى و گاهى نفسانى. یکى از خطرگاهها همین خاطرات است. ممکن است در اثر انحراف و لغزش، شیطان بر انسان مسلط شود، همچنانکه قرآن کریم مىفرماید:
« و ان الشیاطین لیوحون الى اولیائهم» (انعام/ 121)
شیاطین به دوستان خود مطالبى مخفیانه القا مىکنند.
مىگویند همواره فرد کاملتر باید تشخیص دهد که خاطره رحمانى استیا شیطانى. مقیاس اساسى این است که ببینیم آن خاطره به چه چیزى امر و نهى مىکند، اگر امر و نهیش بر خلاف امر و نهى شریعت بود قطعا شیطانى است.
«هل انبئکم على من تنزل الشیاطین، تنزل علىکل افاک اثیم» ( شعراء/221 و 222)
آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسى نازل مىشوند؟! آنها بر هر دروغگوى گنهکار نازل مىگردند.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان