مكتب سياسي، جامعه سياسي، سوسياليسم، كمونيسم، ماركسيسم، عدالت اجتماعي، ليبراليسم، كنسرواتيسم
مکتب سیاسی عبارت است از نظریه‌ای دربارۀ دولت یعنی نظریه‌ای کمابیش روشن دربارۀ منشأ جامعه سیاسی (دولت) غایت و مقصود و سرانجام، بهترین شکل آن.
مکتب سیاسی در اصل به نظریاتی که دربارۀ حکومت و شیوۀ ادارۀ جامعه وجود دارد که گاه مانند نازیسم یا فاشیسم زیر بنای فلسفی ندارد. ولی بعضی از مکتب‌ها‌ی سیاسی که ضمن ارائه نظریاتی دربارۀ شیوۀ حکومت، دست یابی به قدرت را وسیله‌ای برای رسیدن به یک آرمان سیاسی و اجتماعی به شمار می‌آورند . در واقع یک فلسفه یا ایدئولوژی محسوب می‌شوند.
از جمله مکاتب سیاسی که مبتنی بر این ایدئولوژی است سوسیالیسم و کمونیسم را می‌توان نام برد که هر دو ریشه در مارکسیسم دارند و هدف ظاهری پیروان این مکاتب دست یافتن به قدرت برای اجرای طرحهائی است که به نظر آنها نابرابریها و بی‌عدالتی‌ها و استثمار انسان از انسان را از میان می‌برد و موجبات برقراری عدالت اجتماعی می‌شود.
از مکاتبی که در برابر سوسیالیسم و کمونیسم قرار دارند می‌توان به لیبرالیسم و کنسرواتیسم (محافظه کاری ) اشاره نمود که رقابت آزاد و تجارت آزاد و در یک مفهوم کلی‌تر اقتصاد بازار را عامل رشد و ترقی جامعه به شمار می‌آورند و هر گونه محدودیتی را در مالکیت خصوصی و فعالیتهای اقتصادی مانع پیشرفت جامعه می‌دانند.