ناتو

ناتو، پیمان آتلانتیك شمالی، شوروی سابق، آمریكا، اروپا، روسیه، بروكسل

پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) (NORTH ATLANTIC TREATY ORGANIZATION (N.A.T.O

سازمان‌ پیمان آتلانتیک شمالی، که با مخفف کلمات اول آن به نام «ناتو» شهرت یافته است، روز چهارم آوریل سال 1949 با امضای وزرای خارجه دوازده کشور ایالات متحدۀ آمریکا، کانادا، انگلستان، فرانسه، ایتالیا، بلژیک، هلند، لوگزامبورگ، دانمارک، نروژ، ایسلند و پرتغال پا به عرصۀ وجود نهاد. ترکیه و یونان در سال 1952 و آلمان غربی در سال 1956 به این پیمان پیوستند و با پیوستن اسپانیا به این سازمان در سال 1982 تعداد اعضای آن به شانزده کشور رسید.

ارکان ناتو عبارتند از: 1- شورا (مرکب از نمایندگان کشورهای عضو) 2-کمیته نظامی (مرکب از رؤسای ستاد ارتش کشورهای عضو، بجز ایسلند که هیچ نیروی نظامی ندارد) 3- دبیرخانه.

سازمان پیمان آتلانتیک شمالی در آغاز برای مقابله با تهدید نظامی شوروی در اروپا به وجود آمد و عامل مؤثری برای تثبیت سلطه و نفوذ آمریکا در اروپا بود. فرماندهی عالی نیروهای مسلح این سازمان همواره به عهدۀ یکی از افسران ارشد آمریکا بود، و به همین جهت فرانسه در دوران ریاست جمهوری دوگل (1960) نیروهای نظامی خود را از تحت فرماندهی ناتو خارج ساخت.

با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و بلوک کمونیست و انحلال سازمان پیمان ورشو، که برای مقابله با ناتو به وجود آمده بود، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی نیز هدف و ماهیت قبلی خود را از دست داد و بعضی از کشورهای اروپای شرقی و حتی خود روسیه نیز داوطلب عضویت در این سازمان شده‌اند. با وجود این آمریکائی‌ها اصرار دارند که سازمان پیمان آتلانتیک در قالب پیشین خود، ولو با تشکیلات نظامی محدودتری باقی بماند.

سازمان پیمان آتلانتیک هنوز مهم‌ترین عامل نفوذ و قدرت آمریکا در اروپا به شمار می‌آید و آمریکائی‌ها در پوشش این سازمان پایگاه‌های متعددی در اروپا دارند، که در جنگ خلیج‌فارس علیه عراق حداکثر استفاده را برای نقل و انتقال نیروهای خود از آن به عمل آوردند.

روش‌های توسعه طلبانۀ ناتو مرحله به مرحله و از طریق جذب کشورهای اروپای شرقی و بالتیک، اعمال فشارهای گوناگون به اعضای جامعه مشترک المنافع کشورهای مستقل و منحل ساختن آن به اجرا در‌ می‌آید.در این صورت، وخامت اوضاع روسیه و تشنج آفرینی علیه کشورهای مستقل جهان از جمله چین و مبارزه با اسلام گرائی پویا حتمی است. در حالی که خود ناتو، از طرف هیچ قدرتی تهدید نمی‌شود.

بعضی از جنبه‌های گسترش ناتو در شرق عبارتند از: جلوگیری از بیکاری کارکنان ناتو، محدود کردن روسیه در اراضی خود، مساله منافع نفتی و به فراموش سپردن حمل و نقل نفت و گاز از طریق ایران، ایجاد یک هیولای سیاسی و نظامی بی‌رقیب در جهان که هیچ قدرتی یارای مقابله با آن را نداشته باشد.

مقر سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، "بروکسل" پایتخت بلژیک است و تشکیلات اداری آن تحت نظر یک دبیر کل اداره می‌شود.