13 مهر 1394, 13:51
آرایشگر
در یکى از روزها متوجّه شد آرایشگر خیلى کم حوصله است، سبب را جویا شد. آرایشگر گفت: قربانت گردم ! تو آقا و سرور یک ملّت و ولایتى. امّا به اندازه یک شخص عادى و فقیر مزد پرداخت مى کنى! چه کار کنم! ایشان در جواب فرمود: من بدعت نمى گزارم تا مزد آرایشگرى را بالا ببرم. اگر نیاز داشتى، براى شما خوراکى مى فرستم.([32])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
یادداشت | رضا طراوت
یادداشت | سعید احمدی
یادداشت | حبیب‌الله اسداللهی
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان