13 مهر 1394, 15:28
بر کرسى استادى
استاد شریف قرشى پس از سال ها تلاش و کوشش در راه تحصیل و کسب مدارج عالى علمى و معنوى، خود به تدریس پرداخت. وى گرایش به تدریس را چنین آورده است:
«آن چه را از استادم، مرحوم آیت الله سیّد ابوالقاسم خویى در مباحث «العروة الوثقى» آموختم، براى جماعتى از برادران فاضل بازگو مى کنم.
براى گروهى از برادران صاحب فضل و کمال، کتاب مکاسب شیخ مرتضى انصارى و کفایتین و فرائد الاصول را درس مى گفتم.
بیش از همه، مقدّمات و نحو را تدریس کرده ام. مدت هشت سال، الفیه ابن مالک را در مرکزى به نام «الجامع الهندى»[8] در حلقه هاى درسى مختلف، یکى پس از دیگرى تدریس مى کردم. به دلیل مهارتم در علم نحو، بعضى از بزرگان حوزه نجف، لقب «اخفش نحوى» به من داده اند.[9]
کتاب منطق مظفر را هم چندین بار تدریس کرده ام و در مورد آن چه تدریس کرده ام، کتاب هاى مختلفى هم تألیف نموده ام.[10]»
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان