عنایت خداوند تبارک وتعالی

ازشهید اول نقل شده که گفته است :

مجلس من در دمشق از دانشمندان اهل سنّت به موجب نزدیکى و رابطه اى که با آنها داشتم خالى نبود ولى وقتى آغاز به نوشتن کتاب لمعه کردم بیم آن داشتم که فردى از متعصّبان وارد شود و ببیند، اما از لحظه شروع تا پایان کتاب هیچ یک از آنان بر من وارد نشدند و این ازالطاف غیبى الهى بود^([1]).

او با تقیّه، شروع به نوشتن فقه شیعه کرد و با توکل به خداوند متعال و پشتکار و اطمینان به نفس در مدت هفت روز، بدون اینکه بیگانگان متوجه شوند، کتاب را به پایان رساند

[1] - مقدمه لمعه، ص24.

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه