24 آبان 1393, 14:4
كلمات كليدي : مخيلات، شعر، وزن، قافيه، تخيل
نویسنده : مهدي افضلي
از جمله قضایایی که در زمره مبادی قیاسها میگنجد مخیلات است. در تعریف مخیلات گفتهاند:
"مخیلات قضایایی هستند که در نفس تخیلاتی را به وجود میآورند که موجب پیدایش انفعالات نفسانی میگردند، ولی صلاحیت آنکه تصدیقی را در پی داشته باشند ندارند".
انفعالات نفسانی مانند شادی و غم برای نفس، کوچک شمردن یک کار بزرک و خطیر، ترسیدن از امور عادی و کوچک، شجاعت یا ترس و مانند آن همگی اموری هستند که در پی قضایای مخیلات میآیند.
اینگونه قضایا در صنعت شعر به کار میروند. راز تاثیر گذاری این نوع قضایا این است که معانی در قالب الفاظ دلانگیز و شعف افزا انداخته میشود و قوای ادراکی انسان را در تسخیر خویش میگیرد و او را به چیزی وادار میکند یا از چیزی باز میدارد. به هر میزان که مجاز، تشبیه، استعاره و دیگر آرایههای ادبی در یک کلام استفاده شود، میزان اثر گذاری نیز بالا میرود. اگر در کنار این امور از وزن و قافیه نیز در کلام بهره جسته شود کلام موثرتر خواهد شد. اگر این کلام موزون یا مسجع همراه با صدای دلانگیز خوانده شود تاثیرهای بیان ناپذیر بر مخاطبان مینهند.
ماجرای شعر رودکی و امیر سامانی در ادب دلنشین فارسی معروف است. وقتی سربازان از ماندن در سرزمین هرات دلگیر شدند، دست به دامان رودکی شاعر دربار شدند، او در وصف بخارا شعری سرود و آمد که آنرا بخواند، اندکی از آن نگذشته بود که شاه با پای برهنه از قصر خارج و سوار بر مرکب خویش هرات را به مقصد بخارا ترک کرد، به گونهای که کفشهایش را در اواسط راه به دنبالش بردند.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان