دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

جنس

No image
جنس

كلمات كليدي : جنس قريب، جنس بعيد، جنس متوسط

نویسنده : مهدي افضلي

جنس در لغت مفهومی را گویند که امور متعدد را شامل شود. این مفهوم نزد منطق‌دانان یکی دیگر از اقسام کلیات خمس است و در تعریف آن می‌گویند جنس عبارت است از مفهوم کلی که بر مصادیق مختلف‌الحقیقه به نحو ذاتی حمل می‌شود. از باب نمونه اگر از حقیقت اسب، شیر، انسان و مانند آن پرسش شود، آن‌چه لازم است در پاسخ بیان شود، چیزی است که میان این امور مشترک باشد و از ذاتیاتشان به شمار آید .چیزی‌که در پاسخ از چنین پرسشی بیان می‌شود، در عرف منطق‌دانان جنس نامیده می‌شود .از این رو، مفهوم حیوان که در پاسخ پرسش از چیستی این حقایق بیان می‌شود برای آن‌ها جنس است .این تعریف که از سوی منطق‌دانان بیان شده، با اندک تفاوتی همان تعریفی است که از سوی اهل لغت عرضه شده است .آن‌چه موجب شده است که تعریف منطقی از تعریف لغوی متمایز شود، علاوه بر این که تعریف لفظی شامل نوع و صنف نیز می‌شود قید "ذاتی" در تعریف منطقی است، به نظر منطق‌دانان به هر مفهومی که شامل امور متعدد شود، واژه جنس اطلاق نمی‌شود، بلکه صرفا بر مفهومی اطلاق می‌شود که حمل آن بر مصادیق مختلفش به نحو ذاتی باشد.

اقسام جنس

وقتی مجموعه‌ای‌ از کلیات را که بر یک حقیقت صادق‌اند، به نحو تصاعدی و از خاص به عام ملاحظه کنیم، سلسله‌ای‌ پدید می‌آید که باعث می‌شود جنس به قریب، بعید و متوسط تقسیم گردد. جنس قریب که آنرا جنس سافل نیز می‌نامند، کلی است که پایین‌تر از آن فقط نوع وجود داد .از باب نمونه وقتی کلمه حیوان را در نظر بگیریم، خواهیم دید در زیر مجموعه‌های آن مفهوم کلی که تعریف جنس برآن صادق باشد،‌ وجود ندارد؛ بلکه آن‌چه زیر مجموعه‌های آن به شمار می‌آیند، انواع مختلف می‌باشند؛ مانند انسان،‌ شتر،‌ شیر و امثال آن .ولی وقتی این سلسله را رو به بالا ملاحظه کنیم، کلیات وسیع‌تری یافت می‌شوند که تعریف جنس بر آن‌ها صادق است؛ حیوان در دایره کلی دیگری با عنوان «جسم نامی» می‌گنجد .بدین ترتیب قسم دیگری از جنس پدید می‌آید که آنرا جنس متوسط می‌نامند .در تعریف جنس متوسط می‌توان گفت کلی است که هم بالاتر از آن جنس یا اجناس دیگری وجود دارند و هم پایین‌تر از آن؛ برخلاف جنس قریب که فقط بالاتر از آن جنس است، ولی پایین‌تر از آن فقط نوع وجود دارد .سرانجام در سیر صعودی به جایی منتهی می‌شویم که بالاتر از آن مفهوم کلی دیگری وجود ندارد، این مفهوم عام را جنس بعید، جنس عالی و جنس الاجناس می‌نامند .با تطبیق آن‌چه که گفته شد در مثال مورد نظر، عام‌ترین مفهوم کلی که بر حیوان اطلاق می‌شود، مفهوم جوهر خواهد بود که جنس الاجناس و یکی از مقولات ده‌گانه است.

مقاله

نویسنده مهدي افضلي

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

No image

معاد در نهج البلاغه

يکى از برنامه‏ هاى مهمى که تمامى پيامبران الهى پس از خداپرستى، مردم را به آن توجه مى دادند، اعتقاد به معاد بوده است؛ زيرا در سايه اعتقاد به معاد است که هدف از آفرينش تحقق مى يابد و اعمال و رفتار انسان ارزش و معنا پيدا مى کند. از اين رو ما مسلمانان معتقديم که خداوند بارى تعالى در روز قيامت، همه انسان‏ها را دوباره زنده خواهد کرد تا در پيشگاه او، به حساب اعمال و رفتارشان رسيدگى شود.
معاد در نهج البلاغه

معاد در نهج البلاغه

اين درس را به بحث مرگ و رستاخيز اختصاص داده ايم كه از پايه هاى اصلى ايمان و عمل است. امام علیه السلام در اين خطبه "خطبه 109" مطالب مختلفى را بيان كرده كه، بخشى از آن را كه درباره ى مرگ و قيامت است برايتان انتخاب كرده ايم در آغاز وضع انسانها به هنگام مرگ را مجسم مى كند مى گويد: 'وضعى كه به هنگام مرگ براى آنان پيش مى آيد وصف ناشدنى است'. "فغير موصوف ما نزل بهم".
No image

مبدأ و معاد در نهج البلاغه ، با نگاه تطبیقی به معنویت‌های کاذب

مبدأ و معاد یعنی اعتقاد خدا به منزله سرآغاز آفرینش و معاد یعنی اعتقاد به سرانجام انسان و عالم. مبدأ و معاد مجموعه اعتقادهای انسان را در بر می گیرد. از بدو پیدایش اسلام، پیشوایان دین، راه و رسم ارتباط با خدا را در زندگی فردی و اجتماعی انسان بیان نموده و بر سرانجام زندگی و اعمال انسان تاکید ورزیده اند. در مقابل گروه های متعدد معنویت گرا نگاهی متفاوت به این مسأله را بیان داشته اند برخی منکر مبدأ و معاد گشته اند و برخی تفسیری غلط از آن، بیان نموده اند.
بهشت چگونه مكانى است؟

بهشت چگونه مكانى است؟

پس اگر با ديده دل به آنچه از بهشت براى تو وصف شده است نگاهت را بدوزى، جان تو از آنچه از دنيا، همچون شهوت ها و خوشى ها و زيورها و منظره هاى دل انگيز و زيباى آن كه براى تو آفريده شده است بيزارى جسته و با انديشيدن در صداى برگ هاى درختانى كه در اثر وزش نسيم پديد مى آيد و ريشه هاى آن درختان در درون تپه هايى از مشك بر ساحل جوى هاى بهشت پنهان گرديده است، و نيز با انديشيدن در خوشه هاى مرواريد، و شاخه هاى تر و تازه آن، و ظاهر شدن آن ميوه ها به صورت هاى گوناگون، در پوست شكوفه هاى آن درختان، جان تو حيران و سرگردان و از خود بيخود مى گردد.
پیشگفتار

پیشگفتار

هر چند معاد، موضوع اصلى اين كتاب را تشكيل نمى دهد، ولى از لابه لاى آن مى توان به خوبى و روشنى ابعاد گوناگون آن را دريافت . از اين رو نگارنده بر آن شده است كه در اين باره تحقيقى به عمل آورد كه نتيجه اين تحقيق و بررسى چيزى است كه در برابر خوانندگان قرار گرفته ، و به نام معاد در نهج البلاغه تقديم مى گردد.

پر بازدیدترین ها

No image

مبدأ و معاد در نهج البلاغه ، با نگاه تطبیقی به معنویت‌های کاذب

مبدأ و معاد یعنی اعتقاد خدا به منزله سرآغاز آفرینش و معاد یعنی اعتقاد به سرانجام انسان و عالم. مبدأ و معاد مجموعه اعتقادهای انسان را در بر می گیرد. از بدو پیدایش اسلام، پیشوایان دین، راه و رسم ارتباط با خدا را در زندگی فردی و اجتماعی انسان بیان نموده و بر سرانجام زندگی و اعمال انسان تاکید ورزیده اند. در مقابل گروه های متعدد معنویت گرا نگاهی متفاوت به این مسأله را بیان داشته اند برخی منکر مبدأ و معاد گشته اند و برخی تفسیری غلط از آن، بیان نموده اند.
معاد در نهج البلاغه

معاد در نهج البلاغه

اين درس را به بحث مرگ و رستاخيز اختصاص داده ايم كه از پايه هاى اصلى ايمان و عمل است. امام علیه السلام در اين خطبه "خطبه 109" مطالب مختلفى را بيان كرده كه، بخشى از آن را كه درباره ى مرگ و قيامت است برايتان انتخاب كرده ايم در آغاز وضع انسانها به هنگام مرگ را مجسم مى كند مى گويد: 'وضعى كه به هنگام مرگ براى آنان پيش مى آيد وصف ناشدنى است'. "فغير موصوف ما نزل بهم".
بهشت چگونه مكانى است؟

بهشت چگونه مكانى است؟

پس اگر با ديده دل به آنچه از بهشت براى تو وصف شده است نگاهت را بدوزى، جان تو از آنچه از دنيا، همچون شهوت ها و خوشى ها و زيورها و منظره هاى دل انگيز و زيباى آن كه براى تو آفريده شده است بيزارى جسته و با انديشيدن در صداى برگ هاى درختانى كه در اثر وزش نسيم پديد مى آيد و ريشه هاى آن درختان در درون تپه هايى از مشك بر ساحل جوى هاى بهشت پنهان گرديده است، و نيز با انديشيدن در خوشه هاى مرواريد، و شاخه هاى تر و تازه آن، و ظاهر شدن آن ميوه ها به صورت هاى گوناگون، در پوست شكوفه هاى آن درختان، جان تو حيران و سرگردان و از خود بيخود مى گردد.
No image

معاد در نهج البلاغه

يکى از برنامه‏ هاى مهمى که تمامى پيامبران الهى پس از خداپرستى، مردم را به آن توجه مى دادند، اعتقاد به معاد بوده است؛ زيرا در سايه اعتقاد به معاد است که هدف از آفرينش تحقق مى يابد و اعمال و رفتار انسان ارزش و معنا پيدا مى کند. از اين رو ما مسلمانان معتقديم که خداوند بارى تعالى در روز قيامت، همه انسان‏ها را دوباره زنده خواهد کرد تا در پيشگاه او، به حساب اعمال و رفتارشان رسيدگى شود.
پیشگفتار

پیشگفتار

هر چند معاد، موضوع اصلى اين كتاب را تشكيل نمى دهد، ولى از لابه لاى آن مى توان به خوبى و روشنى ابعاد گوناگون آن را دريافت . از اين رو نگارنده بر آن شده است كه در اين باره تحقيقى به عمل آورد كه نتيجه اين تحقيق و بررسى چيزى است كه در برابر خوانندگان قرار گرفته ، و به نام معاد در نهج البلاغه تقديم مى گردد.
Powered by TayaCMS