دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

استخدام

No image
استخدام

كلمات كليدي : استخدام، علم بدیع، استخدام مضمر، استخدام مظهر، ایهام

نویسنده : (تليخص)هیئت تحریریه سایت پژوه

در لغت به معنی «به خدمت گماردن» و در اصطلاح علم بدیع آن است که از یک لفظ دو معنی مختلفِ آن را در سخن به کار گیرند، به گونه‌ای که اگر هر یک از آن دو معنی را در سخن اعتبار نکنند، در معنی آن خللی پدید آید.

انواع استخدام:

1-استخدام مضمر:

از لفظی که دارای دو معنی است، یکی از دو معنی را اراده کنند، و از کلمه یا عبارتی دیگر (که ممکن است ضمیر باشد)‌معنی دیگرِ آن را. مانند:

امــید هســـــت کـــــه روی مــــــلال در نکــشد

از این سخن که گلستان نه جای دل‌تنگی است

عــلی‌الخــــصوص کــــه دیــــباچــۀ هــمــایونش

به نامِ ســــعدِ ابوبکــــــرِ ســــعد بِنْ زنگی است

(سعدی)

شاعر در این قطعه، از خودِ کلمۀ «گلستان» معنی «گلزار» و از ضمیر «ش» (در کلمۀ «همایونش») که به کلمۀ «گلستان» راجع است، کتابِ گلستان را اراده کرده است.

2-استخدام مظهر:

لفظی را که دارای دو معنی است بیاورند، و هر یک از آن دو معنی را از دو کلمه (که ممکن است دو ضمیر باشد) یا از دو عبارتِ جداگانه اراده کنند. مانند:

بــازآ کـــه در فراقِ تو چشم امیدوار

چون گوشِ روزه‌دار بر الله اکبر است

(سعدی)

در این بیت، منظور از «الله اکبر»‌در نسبت با «چشم»، تنگه‌ای است در شمال شیراز که دروازۀ اصلی ورود به شهر است، و منظور از «الله اکبر» در نسبت با «گوش»، آغازِ اذانِ مغرب در ماه رمضان است ، که در حکمِ اجازۀ گشودن روزه است.

3- لفظی بیاورند که دارای دو معنی باشد، آن‌گاه دو لفظ دیگر بیاورند که هر یک از آن دو به یکی از معانی لفظ نخستین بازگردد.

استخدام ممکن است با صنعت «ایهام» (توریه) اشتباه شود، زیرا در هر دو صنعت به لفظی نیاز است که دارای دو معنی باشد. تفاوت استخدام با ایهام آن است که در ایهام فقط یکی از دو معنی لفظ اعتبار می‌شود، و به معنای دیگر فقط اشاره‌ای می‌شود، امّا در استخدام حفظ هر دو معنی در سخن ضروری، و حذف هر یک موجب اختلال معنی است.

برخی از این صنعت با عنوان «اِستحدام» «اِستخدام» و «اِستحذام» نیز یاد کرده‌اند.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

No image

رذایل اخلاقی

No image

عيب پوشى

پوشاندن عيوب ديگران من اءشرف اءعمال الكريم، غفلته عما يعلم. از كارهاى شرافتمندانه مرد كريم آن است كه از آن چه كه مى داند خود را به غفلت مى زند (و عيب ديگران را ناديده مى پندارد).
No image

صله رحم در نهج البلاغه

غريب حقيقى رب بعيد اءقرب من قريب، و قريب اءبعد من بعيد. و الغريب من لم يكن له حبيب. بسا دورى كه از هر نزديكى نزديك تر است و بسا نزديكى كه از هر دورى از آدمى دورتر است، غريب كسى است كه دوستى نداشته باشد.
امانت دارى و رازپوشى

امانت دارى و رازپوشى

سرزنش على (ع) به اصحابش و هو يلوم اءصحابه: قد ترون عهودالله منقوضة فلا تغضبون، و اءنتم لنقض ذمم آبائكم تاءنفون. در سرزنش اصحاب خود مى فرمايد: پيمان هاى خدا را شكسته مى بينيد و به خشم نمى آييد، در حالى كه شكسته شدن پيمان هاى پدرانتان را عار مى دانيد و ناراحت مى شويد.
No image

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست.

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
اشاره حضرت علی(ع) به معلق بودن زمین در فضا

اشاره حضرت علی(ع) به معلق بودن زمین در فضا

امام على عليه السلام : [خداوند] زمين را ايجاد كرد و آن را نگه داشت، بى آن كه وى را مشغول سازد. و آن را بر جايى بدون قرار استوار كرد و بى هيچ پايه اى بر پايش داشت و بى هيچ ستونى برافراشتش و آن را از كجى و انحراف نگاه داشت و از افتادن و شكافتن آن جلوگيرى كرد .
 خداشناسی در نهج البلاغه

خداشناسی در نهج البلاغه

پیشوایان دینی، همواره ما را از اندیشیدن در ذات خداوند بزرگ منع کرده اند؛ چرا که عظمت بی پایان حضرت حق، فراتر از آن است که عقل محدود و نارسای بشری به درک و شناخت او دست یابد. در بخشی از کلام امام علی علیه السلام آمده است: «اگر وهم و خیال انسان ها، بخواهد برای درک اندازه قدرت خدا تلاش کند و افکار بلند و دور از وسوسه های دانشمندان، بخواهد ژرفای غیب ملکوتش را در نوردد و قلب های سراسر عشق عاشقان، برای درک کیفیّت صفات او کوشش نماید .
دنیاشناسی در نهج البلاغه

دنیاشناسی در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علیه السلام به خانه یکی از یاران خویش به نام علاءبن زیاد وارد شد. وقتی خانه بسیار پر زرق و برق او را دید، فرمود: «با این خانه وسیع در دنیا چه می کنی، در حالی که در آخرت به آن نیازمندتری. آری، اگر بخواهی می توانی با همین خانه به آخرت برسی! اگر در این خانه بزرگ از مهمانان پذیرایی کنی، به خویشاوندان با نیکوکاری بپیوندی
Powered by TayaCMS