نافله‌های شبانه روز

نافله‌های شبانه روز
نمازهای مستحبی زیادند و آنها را نافله گویند و بین نمازهای مستحبی به خواندن نافله‌های شبانه‌روز، بیشتر سفارش شده است و دستور خواندن آنها چنین است:
1- نافله نماز ظهر، که هشت رکعت است و قبل از نماز ظهر خوانده می‌شود.
2- نافله نماز عصر، که هشت رکعت است و قبل از نماز عصر خوانده می‌شود.
3- نافله نماز مغرب، که چهار رکعت است و بعد از نماز مغرب خوانده می‌شود.
4- نافله نماز عشا، که دو رکعت است و بعد از نماز عشا و به صورت نشسته خوانده می‌شود.
5- نافله نماز صبح، که دو رکعت است و قبل از نماز صبح خوانده می‌شود.
6- در روز جمعه، به هر یک از نافله‌های نماز ظهر و عصر، دو رکعت اضافه می‌شود.
شایان ذکر است که این نمازها به صورت دو رکعتی، مانند نماز صبح خوانده می‌شوند.
16. نافله‌ی شب «نماز شب»
نماز شب، فضیلت فراوانی دارد و در روایات اهل بیت رسول خدا (ص)، آثار معنوی و دنیوی زیادی برای آن ذکر شده است، با این بیان که: «نماز شب، شرف مؤمن است
»، «عامل بخشوده شدن گناه روز است»، «روزی را زیاد می‌کند»، «بیماری‌ها را برطرف می‌کند» و «باعث زیبایی چهره و نیکی اخلاق می‌گردد.»
دستور خواندن نماز شب، چنین است:
الف) چهار تا دو رکعتی به نیّت نماز شب، مانند نماز صبح خوانده می‌شود.
ب) دو رکعت به نیّت نماز شَفْع، که در رکعت اوّل، بعد از سوره حمد، سوره ناس و در رکعت دوم، بعد از حمد، سوره فلق خوانده شود.
ج) یک رکعت به نیّت نماز وِتر، که بعد از سوره حمد، سه بار سوره توحید و یک مرتبه سوره فلق و سوره ناس خوانده می‌شود.
نمازگزار، بعد از قرائت، قنوت بجا می‌آورد و هر دعا یا ذکری که خواست، می‌خواند.
البته استغفار و طلب توبه و دعا برای چهل مؤمن، سفارش شده است.
منابع:
- توضیح‌المسائل، امام خمینی (ره)، پیام نور قم ، م 767-764.
- وسائل الشیعة، محمد بن الحسن الحر العاملی، المکتبة الاسلامیة، 20 ج، عبدالرحیم ربانی شیرازی، تهران، 1383 ق، ج 5، ص 268.
- همان، ص 269.
- همان، ص 271.
- همان.
- همان، ص 272.
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، افتخاری، تهران، 1375 ش ، ص 141.

جدیدترین ها در این موضوع

اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی شیرازی

شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی بی تردید بزرگترین شاعری است که بعد از فردوسی آسمان ادب فارسی را با نور خیره کننده اش روشن ساخت و آن روشنی با چنان تلألویی همراه بود که هنوز پس از گذشت هفت قرن تمام از تاثیر آن کاسته نشده است و این اثر تا پارسی برجاست همچنان برقرار خواهد ماند. 15 مهر 1396, 18:27

عید غدیر در سیره اهل بیت(ع)

غدیر، تنها نه به عنوان «روزى تاریخى» ، بلکه به عنوان یک «عید اسلامى» مطرح است. عید بودن آن نیز، مراسم و سنتهاى خاصى را مى‌طلبد و نه تنها باید آن را عید دانست، بلکه باید آن را عید گرفت و به شادمانى پرداخت و به عنوان تعظیم شعائر دینى، آن را بزرگ داشت و برشکوه آن افزود، تا ارزشهاى نهفته در این روز عظیم، همواره زنده بماند و سیره معصومین (علیهم السلام)احیاگردد. 5 مهر 1396, 15:52

السلام علیک یا جواد الائمه (ع)

صبر را بالش کن، و فقر را در آغوش گیر، و شهوات را ترک کن، و با هوای نفس مخالفت کن و بدان که از دیده خدا پنهان نیستی، پس بنگر که چگونه ای. 4 مهر 1396, 12:44

هدایتگران راه نور

پروردگارم را سپاس که به بندگانش توفیق طاعت ارزانى فرمود و خیرونیکى را در عبادت خویش براى آنان منظور داشت. 4 مهر 1396, 12:34

کاظمین دلربای عاشقان

مومن به سه خصلت محتاج است : کسب موفقیت از سوی خدا ،‌ نصیحت کننده‌ای در خود ،‌و قبول نصیحت از دیگران 4 مهر 1396, 12:15

پر بازدیدترین ها

تاریخ‌ اجتماعى‌ شیعیان‌ ایران‌ و عراق‌ در قرن‌ پنجم‌ هجرى‌ (قسمت اول)

خبرگزاری فارس: نویسنده‌ در این‌ مقاله‌ بر مبناى‌همین‌ رویکرد سعى‌ مى‌کند تا وضعیت‌ اجتماعى‌ و سبک‌ زندگى‌ شیعیان‌ را در قرن‌ پنجم‌ هجرى‌ بررسى‌ نماید.بر این‌ اساس‌، در ابتدا عوامل‌ مؤثر در شکل‌گیرى‌ تاریخ‌ اجتماعى‌؛ نظیر نژاد، مذهب‌، وضعیت‌ جغرافیایى‌ و...،بررسى‌ مى‌گردد... 5 اسفند 1386, 0:0

جغرافیاى‌ تاریخى‌ داستان‌ حضرت‌ لوط ‌(ع)‌

این‌ مقاله‌ درباره‌ مبعوث‌ شدن‌ حضرت‌ لوط‌(ع)‌ به‌ پیامبرى‌ قوم‌ شهر سدوم‌، و مسیر مهاجرت‌ آن‌حضرت‌، و اقوال‌ گوناگون‌ در این‌ باره‌، به‌ انضمام‌ ماجراى‌ نقل‌ شده‌ در قرآن‌ کریم‌ و مقایسة‌ اجمالى‌ آن‌ باداستان‌ منقول‌ در کتب‌ عهدین‌ سخن‌ گفته‌ است‌... یکى‌ از پیامبران‌ الهى‌ که‌ ماجراى‌ او و قومش‌ به‌ تفصیل‌ در قرآن‌ کریم‌ بیان‌ شده‌، حضرت‌ لوط‌ (ع)‌ است‌که‌ به‌ گفتة‌ صاحب‌نظران‌، خویشاوندى‌ ایشان‌ با حضرت‌ ابراهیم‌(ع)‌ نیز قطعى‌ و مسجل‌ است‌. داستان‌حضرت‌ لوط ‌(ع)‌ با اختلاف‌ قابل‌ توجهى‌ در تورات‌ نیز به‌ چشم‌ مى‌خورد که‌ قطعات‌ زیادى‌ از آن‌ جعلى‌ ودور از شأن‌ این‌ پیامبر عظیم‌الشأن‌ است‌. این‌ مقاله‌ دربارة‌ مبعوث‌ شدن‌ حضرت‌ لوط‌ (ع)‌ به‌ پیامبرى‌ قوم‌ شهر سدوم‌، و مسیر مهاجرت‌ آن‌حضرت‌، و اقوال‌ گوناگون‌ در این‌ باره‌، به‌ انضمام‌ ماجراى‌ نقل‌ شده‌ در قرآن‌ کریم‌ و مقایسة‌ اجمالى‌ آن‌ باداستان‌ منقول‌ در کتب‌ عهدین‌ سخن‌ گفته‌ است‌. 29 بهمن 1386, 0:0