دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

فعالیت های اجتماعی آیت الله سید عبدالله شیرازی

No image
فعالیت های اجتماعی آیت الله سید عبدالله شیرازی

تشکیل مجمع علماى مبارز مشهد

آیت الله شیرازى حیات دوباره اى به حوزه علمیّه خراسان بخشید. شور و شوق زاید الوصفى در میان طلاّب و علما افتاده بود. گردهمایى هاى بزرگى از سوى طلاّب و فضلاى خراسان براى مبارزه با کشف حجاب برگزار گردید. روحانیّت تشکّل یافت و مى رفت که قیامى بزرگ علیه رژیم شاه اتفاق افتد. پس از نشست هاى فراوانِ روحانیون طراز اول شهر، اوضاع سردرگم شهر قدرى انسجام بخشیدند و سمت و سوى انقلاب تا حدّى شفاف و چهره منحوس رژیم پهلوى برملا گشت. دولت از این خیزش، سخت بر آشفته شده بود.

بازگشت به ایران

وى به دلیل فعالیت هاى سیاسى علیه دولت هاى ایران و عراق، مجبور شد در آذر ماه 1354 ش، خاک عراق را ترک گوید و به ایران برگردد، وى در مسیر بازگشت توقف کوتاهى در قصر شیرین و باختران داشت. رژیم از انعکاس خبر ورود ایشان در مطبوعات جلوگیرى کرد. وى پس از چند روز توقف در پایتخت، براى زیارت مرقد حضرت فاطمه معصومه(علیها السلام) و دیدار با علما، راهى قم شد. آیت الله شیرازى پس از اقامت کوتاه در قم، در 28 ذى حجه به زادگاه خود برگشت. مردم از وى استقبال باشکوهى به عمل آوردند.

با ارتحال آیت الله میلانى مى رفت که حوزه علمیّه مشهد دوباره از هم بپاشد. لذا آیت الله شیرازى به مشهد رفت. علما و فضلاى خراسان از وى تقاضا کردند تا براى همیشه در مشهد بماند. ایشان پذیرفت و تا آخر عمر در مشهد ماندگار شد.

کم کم خراسان جان تازه اى گرفت. حوزه، پناه گاه مطمئنى یافت و جوِّ مشهد سمت و سوى انقلابى به خود گرفت. حاج شیخ میرزا على آقاى فلسفى، حاج شیخ ابوالحسن شیرازى، حاج سیّد کاظم مرعشى، حاج سیّد ابراهیم علم الهدى، حاج سید عزّالدین حسینى زنجانى، حاج آقا حسین شاهرودى و علماى دیگر خراسان، رهبرى مردم را در مبارزه علیه رژیم پهلوى در دست گرفتند. خشم مردم به صورت تظاهرات خیابانى جلوه گر شد و انقلاب به رهبرى امام خمینى(قدس سره)به ساحل پیروزى نزدیک شد.

مؤسّسات

1. تأسیس حوزه علمیّه «آیت الله العظمى شیرازى» در نجف اشرف، در سال 1373 هـ .ق. / 1332 هـ. ش.

2. تأسیس مدرسه علمیّه «طاهریه» در نجف اشرف، در سال 1383 هـ .ق./ 1342 هـ .ش.

3. تأسیس دبستان پسرانه اسلامى «المدرسة الابتدائیة الطاهریه» در نجف اشرف، در سال 1386 هـ .ق. / 1345 هـ .ش.

4. تأسیس مسجد طاهرى در نجف اشرف، در سال 1386 هـ .ق. / 1345 هـ .ش.

5. تأسیس کتابخانه عمومى «آیت الله العظمى شیرازى» در نجف اشرف، در سال 1388 هـ .ق. / 1347 هـ .ش.

6. تأسیس مجتمع مسکونى در کوى طلاب علوم دینى مهاجر در نجف اشرف، براى طلاّب متأهل که از کشورهاى مختلف به حوزه علمیّه نجف مى آمدند.

7. حُسینیّه طاهریّه در شهر کوفه.

8. تأسیس مدرسه علمیّه امام امیرالمؤمنین(علیه السلام)در مشهد مقدس، در سال 1396 هـ .ق. / 1355 هـ .ش.

9. تأسیس درمانگاه آیت الله العظمى شیرازى، ویژه طلاّب حوزه علمیّه مشهد، در سال 1397 هـ .ق. / 1356 هـ .ش.

10. تأسیس کتابخانه عمومى آیت الله العظمى شیرازى در مشهد، در سال 1397 هـ .ق. / 1356 هـ .ش.

11. تأسیس مسجد ابوالفضل(علیه السلام)، مشهور به مسجد آیت الله العظمى شیرازى، در کوى طلاّب مشهد، در سال 1401 هـ .ق. / 1359 هـ .ش.

12. تأسیس حسینیه آیت الله العظمى شیرازى در مشهد، در سال 1403هـ .ق. / 1361 هـ .ش.([3])

13. ایجاد 130 واحد مسکونى براى زلزله زدگان طبس، در سال 1399 هـ .ق. / 1358 هـ .ش.

14. احداث 24 واحد مسکونى براى زلزله زدگان فیض آباد قائنات، در سال 1400 هـ .ق. / 1359 هـ .ش.

15. بازسازى بخش زیادى از مناطق زلزله زده شیروان، در سال 1400 هـ .ق. / 1359 هـ .ش.

16. بازسازى بخشى از مناطق آسیب دیده سیل خوزستان، در سال 1399 هـ .ق. / 1358 هـ .ش.

17. بازسازى بخش زیادى از مناطق زلزله زده کرمان، در سال 1401 هـ .ق. / 1360 هـ .ش.

18. کمک به امر خانه سازى طلاّب و مردم مستضعف در موارد مختلف.

19. کمک به تأسیس مساجد، مدارس علمیّه، حسینیّه ها و مراکز اسلامى گوناگون در کشورهاى مختلف اسلامى، به خصوص کشورهاى ایران، عراق، هند، پاکستان و کشورهاى افریقایى.

20. پرداخت شهریّه به حوزه هاى علمیّه استان خراسان، استان فارس و برخى از حوزه هاى علمیّه ایران، نجف، کاظمین و سامرّاء.

21. کمک به چاپ و نشر کتاب هاى اسلامى که به زبان هاى مختلف انتشار یافته است.

22. ایجاد بخش عظیم جرّاحى در بیمارستان حضرت زهرا(علیها السلام)، وابسته به مجلس اعلى شیعیان لبنان، در بیروت.

23. پرداخت کمک هاى نقدى به شیعیان آسیب دیده لبنان، به ویژه مراکز ایتام جنوب لبنان.

24. پرداخت کمک به طلاّب علوم دینى مجاور مرقد مطهّر حضرت زینب(علیها السلام).

25. احداث بیش از 60 مدرسه علمیّه و کمک به تأسیس تعداد دیگرى در نقاط مختلف کشور پاکستان و پرداخت شهریّه ماهانه و کمک هاى مختلف به طلاّب آن مدارس.

26. احداث 4 واحد مرکز درمانى در شهرهاى مختلف هند و کمک مالى به طلاّب علوم دینى حوزه هاى علمیّه این کشور.

27. کمک مالى به جبهه هاى جنگ و خانواده هاى جنگ زده.

28. کمک هاى نقدى به احزاب اسلامى در عراق و افغانستان.

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

معرفت نفس طریق معرفت ربّ

معرفت نفس طریق معرفت ربّ

معرفت نفس طریق معرفت ربّ است که از سیّد انبیا و هم از سیّد اوصیا _صلوات اللّه علیهما_ مأثور است:
نعمت بیداری

نعمت بیداری

برادرم! نعمت بیداری، روزی هر بی سر و پا نمی‌شود، و این پیک کوی وفا با هر دلی آشنا نمی‌گردد، و هر مشامی این نسیم صبا را بویا نمی‌شود، و هر زبانی به ذکر آن گویا نمی‌گردد....
اعتقاد به خالق و مخلوق

اعتقاد به خالق و مخلوق

کسی که به خالق و مخلوق متیقن و معتقد باشد، و با انبیا و اوصیا – صلوات اللّه علیهم – جمیعا مرتبط و معتقد باشد، و توسل اعتقادی و عملی به آنها داشته باشد،
تعلیم مجهولات بشرط عمل بمعلومات

تعلیم مجهولات بشرط عمل بمعلومات

آقایانی که طالب مواعظ هستند از ایشان سئوال می‌شود: آیا به مواعظی که تا حال شنیده‌اید عمل کرده‌اید یا نه،
عمل به معلومات

عمل به معلومات

آنچه می‌دانید عمل کنید، و در آنچه نمی‌دانید احتیاط کنید تا روشن شود.

پر بازدیدترین ها

تقویت معنویت و روحانیت درونی

تقویت معنویت و روحانیت درونی

و اما (به جهت)تقویت روحانیت ( استاد علامه شعرانی می‌فرمودند)‌ : اولا دائما باید همّ و حزن قلبى به جهت عدم وصول به مطلوب داشته باشد.
اعضا و جوارح، امانت‌های خدا

اعضا و جوارح، امانت‌های خدا

و بدان که اعضاء و جوارح تو، سرمایه و امانت‌هایی هستند از خداوند «جل‌ و جلاله» در نزد تو، که با آن‌ها به نفع دنیا و آخرت خود تجارت نمایی، پس اگر در غیر آن‌چه برای آن خلق شده‌اند (از طاعات و مراقبات) صرف نمایی، یا این‌که اوقات خود را به غفلت بگذرانی، هر آینه بر خود خسران و زیان وارد نموده‌ای و در نتیجه مستحق هجران و خواری از طرف مولای خود شده‌ای.
معاشرت با اهل دنیا

معاشرت با اهل دنیا

آقا محمد بید‌آبادی فرزند آقا محمد رفیع است. پدرش اصالتاً از مازندران بوده که به اصفهان کوچ کرده است و در محلّۀ بیدآباد ساکن و به بید‌آبادی مشهور گردیده است.
در آداب سخن گفتن‌

در آداب سخن گفتن‌

حضرت امام صادق علیه السّلام مى‌فرماید که: گویائى و تکلّم، ظاهر مى‌کند هر چه در باطن متکلّم است از صفا و کدورت، و از علم و جهل. یعنى: از کلام هر کس حال او ظاهر مى‌شود. و اگر صفاى باطن و ربط به مبدأ دارد، کلام او جز ذکر الهى و هدایت مردم و نقل حدیث و نشر مسائل علمى نخواهد بود. و اگر کلام او اکثر لغو و هجو و شعر و خبث است، دلیل قساوت قلب و عدم ربط به مبدأ است. و به همین قیاس است علم و جهل.
Powered by TayaCMS