15 مهر 1396, 15:2
پس در موالات و دوستى و وفاء به‌حق آن حضرت، و تعلق خاطر و توجه قلبى به‌حضرتش طورى باش که خدا و رسول و آن حضرت و پدران بزرگوارش خواسته‌اند، و حوائج و خواسته‌هاى آن حضرت را بر حوائج خود مقدم بدار، به‌شرحى که در کتاب (المهمات و التتمات)[1] بیان نموده‌ام.
و ابتدا کن به‌صدقه دادن براى آن حضرت قبل از اینکه براى خود و عزیزانت صدقه بدهى، و دعاى براى آن حضرت را بر دعاى براى خود مقدم بدار، و براى وفاى به‌حق آن حضرت و عطف توجه و احسان آن حضرت به‌خود، در هر امر خیرى حضرتش را بر خود مقدم بدار، و در هر روز دوشنبه و پنج شنبه با کمال ذلت و خضوع حوائج خود را بر حضرتش عرضه بدار.
و در مقام مخاطبه با آن حضرت بعد از سلام به‌حضرتش زیارتى را که اول آن (سلام اللَّه الکامل التام) است بخوان، و آن را در اواخر کتاب (المهمات) ذکر نموده‌ام و بگو:
«یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعة مزجاة فاوف لنا الکیل و تصدق علینا ان اللّه یجزى المتصدقین» (یوسف/88)
اى عزیز، ما و کسانمان به گرسنگى افتاده‌ایم و با سرمایه‌اى اندک آمده‌ایم پیمانه ما را تمام ادا کن و بر ما صدقه بده، زیرا خدا صدقه‌دهندگان را دوست دارد.
«تالله لقد آثرک اللّه علینا و ان کنا لخاطئین» (یوسف/91)
به خدا سوگند که خدا تو را بر ما فضیلت داد و ما خطاکار بودیم
«استغفـــــــر لنا ذنوبنا انا کنا خاطئین» (یوسف/96)
گفتند: اى پدر! براى گناهان ما آمرزش بخواه که ما خطاکار بوده‌ایم.
و بگو اى سید و مولاى ما اینها مقام برادران یوسف است با برادر و پدر خود، که بعد از آن همه جنایات، به‌آنان ترحم فرمودند و از گناهانشان گذشتند، پس اگر ما در نزد خدا و رسول و پدران بزرگوارت و نزد تو مرضى و پسندیده نیستم، تو اى سید ما! اولى و احقّى به‌اینکه ما را مشمول رحمت و حلم و کرم خود قرار دهى از حضرت یوسف که برادران خود را مشمول عطوفت و مهربانى و احسان خود قرار داد.[2]
1-قرآن صحیفه مومن است باید هر رو بدان نظر کند؛ امام معصوم نیز قرآن ناطق است باید اعمال و حالات خود را به او عرضه داشت تا اگر مبتلا به مرضی شده است مداوا کند.
2-معامله با کریمان سخت نیست؛ گر درد در تو بیند دوا کند؛
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان