پیشنهاد اصلاح و حذف موادی از قانون مدنی ) مواد ۸۲۶ الی ۱۲۵۱)
اشاره: «پیشنهاد اصلاح و حذف موادی از قانون مدنی ) مواد ۸۲۶ الی ۱۲۵۱)» عنوان مقاله‌ای است که بخش اول آن در شماره قبلی صفحه حقوقی اطلاعات چاپ شد. بخش دوم این مقاله را می‌خوانیم.
***
فصل ششم درسهمالارث طبقات مختلفه وراث .
مبحث اول سهم الارث طبقه اول .
ماده ـ ۹۰۶ سهم الارث طبقه اول به شرح ذیل می‌باشد .
۱ـ اگر وراث میت یک اولاد یا اولاد اولاد به همراه زوج یا زوجه و هریک از والدین متوفی باشند دراین صورت هریک از والدین میت یک سدس از کلیه اموال ودارایی ارث می‌برند. وربع ماترک سهم زوج یا زوجه ومابقی به اولاد یا اولاد اولاد می‌رسد .
۲ـ اگر وراث متوفی یک نفر اولاد یا اولاد اولاد باشد به همراه زوج یا زوجه سهم زوج یا زوجه ربع ماترک خواهد بود ومابقی به اولاد یا اولاد اولاد می‌رسد .
۳ـ اگر وراث میت یک اولاد یا اولاد اولاد باشد به همراه هریک از والدین متوفی سهم هریک از والدین متوفی یک سدس ماترک و مابقی به اولاد یا اولاد اولاد می‌رسد .
۴ـ اگر ورثه یکنفر اولاد یا اولاد اولاد تنها باشد از تمام ترکه ارث می‌برد .
۵ ـ اگر وراث متوفی اولاد متعدد باشند از کل ماترک بالسویه ارث می‌برند .
۶ ـ اگروراث میت دو اولاد وبیشتر باشند به همراه زوج یا زوجه وهردو ابوین متوفی سهم هریک از ابوین متوفی نیم سدس ترکه می‌باشد. ومابقی ماترک بین زوج یا زوجه و سایر اولاد بالسویه تقسیم می‌گردد .
۷ـ اگر وراث میت دو اولاد وبیشتر باشند به همراه یکنفر از والدین متوفی وزوج یا زوجه سهم پدر یا مادرمتوفی یک سدس ماترک خواهد بود. ومابقی ماترک بین زوج یا زوجه و سایر اولاد بالسویه تقسیم می‌گردد .
۸ ـ اگر وراث متوفی دو اولاد وبیشتر باشند به همراه هردو ابوین متوفی سهم هرکدام از ابوین نیم سدس ترکه می‌باشد و مابقی بین اولاد بالسویه تقسیم می‌گردد .
۹ـ اگر وراث متوفی دو اولاد وبیشتر باشند به همراه یکی از ابوین سهم پدر یا مادر یک سدس ترکه می‌باشد و مابقی بین اولاد بالسویه تقسیم می‌گردد .
۱۰ـ اگر وراث متوفی دو اولاد و بیشتر باشند به همراه زوج یازوجه کل ماترک بین همه وراث بالسویه تقسیم می‌گردد .
۱۱ـ اگر ورثه پدر و مادر متوفی باشند به همراه زوج یا زوجه سهم هریک از والدین متوفی یک سدس ترکه و سهم زوج یا زوجه مطابق ماده ـ ۹۴۰ به بعد خواهد بود و مابقی به وراث طبقه دوم می‌رسد .
۱۲ـ اگر ورثه متوفی هریک از پدر یا مادر متوفی به تنهایی باشند به همراه زوج یا زوجه، سهم پدر یا مادر متوفی ثلث ترکه و سهم زوج یا زوجه مطابق مواد ۹۴۰ به بعد خواهد بود.ومابقی به وراث طبقه دوم می‌رسد .
۱۳ـ اگر ورثه متوفی پدر یا مادر تنها باشد از ثلث ترکه ارث می‌برد. ومابقی به وراث طبقه دوم می‌رسد .
۱۴ـ اگر ورثه متوفی پدر و مادر باهم باشند هرکدام از یک سدس ترکه ارث می‌برند. ومابقی به وراث طبقه دوم می‌رسد .
ماده ـ ۹۰۷ درتمام صور مذکور در ماده ـ ۹۰۶ سهم الارث زوج وزوجه باداشتن اولاد مشترک می‌باشد. درغیر اینصورت سهم زوج یا زوجه مطابق مواد ۹۴۱ به بعد ارث می‌برند .
ماده ـ ۹۰۸ حذف می‌گردد .
ماده ـ ۹۰۹ حذف می‌گردد .
ماده ـ ۹۱۱ هرگاه میت اولادبلاواسطه نداشته باشداولاد اولاد او قائم مقام اولاد بوده وبدین طریق جزو وراث طبقه اول محسوب و با هریک ازابوین متوفی وزوج یا زوجه که زنده باشند ارث می‌برند .
ماده ـ ۹۱۲ اولاداولادتاهرچه که پائین بروند به طریق مذکوردرمواد ۹۰۶ و ۹۱۱ارث می‌برندبارعایت اینکه اقرب به میت ابعد را محروم می‌کند .
ماده ـ ۹۱۳ حذف می‌گردد .
ماده ـ ۹۱۴ حذف می‌گردد .
ماده ـ ۹۱۵ اگر شخص متوفی پدر وراث باشد انگشتری که معمولاً استعمال می‌کرده وهمچنین قرآن و رختهای شخصی و کتب و تقریرات متوفی به پسربزرگ اومیرسد بدون اینکه از حصه او از این حیث چیزی کسر شود. مشروط براینکه ترکه میت منحصر به این اموال نباشد. اگر پسر بزرگ در قید حیات نباشد به پسران بعدی به ترتیب سال و اگر هیچ کدام نباشند به اولاد ذکور پسر بزرگ وی الی آخر می‌رسد .
ماده ـ ۹۱۵ مکرر خانه سرا و منزلی که محل سکنی متوفی بوده است باعرصه آن درحد متعارف در سهم آخرین فرزند ذکور متوفی قرار می‌گیرد و از حصه وی کسر می‌گردد. مشروط بر اینکه ترکه میت منحصر به مال مذکور نباشد .
مبحث دوم ـ درسهم الارث طبقه دوم
ماده ـ ۹۱۶ هرگاه برای میت اولاد و اولاد اولاد نباشد طبقه دوم ارث می‌برند .
۹۱۷ـ هرگاه ورثه متوفی اخوه تنها باشد تمام سهم الارث را می‌برد. اگر متعدد باشند بارعایت ماده ـ ۹۱۸ به تساوی ارث می‌برند .
ماده ـ ۹۱۸ اگرمیت اخوه ابوینی داشته باشد اخوه ابی و اخوه امی ارث نمی‌برند در صورت نبودن اخوه ابوینی متوفی، اخوه ابی واخوه امی به تساوی ارث می‌برند .
۹۱۹ـ اگر از وراث طبقه اول متوفی زوج و زوجه و پدر و مادر باشند فرض خود را مطابق مواد ۹۰۶ و ۹۴۰ به بعد می‌برند و مابقی به وراث طبقه دوم می‌رسد. در این حالت فرض سهمالارث اجدات وجدات و برادر و خواهر متوفی از باقیمانده ترکه پرداخت می‌گردد .
ماده ـ ۹۲۰ اگر اجدات وجدات تنها باشد سدس سهمالارث از کل و یا باقیمانده را حسب مورد می‌برد. و مابقی مشمول ماده ـ ۸۶۶ خواهد بود .
ماده ـ ۹۲۱ اجداد و جدات خواه پدری و خواه مادری اگر متعدد باشند.
سهم الارث هرکدام نیم سدس سهمالارث از کل و یاباقیمانده حسب مورد می‌باشد. و مابقی مشمول ماده ـ ۸۶۶ خواهد بود .
ماده ـ ۹۲۲ حذف می‌گردد .
ماده ـ ۹۲۳ حذف می‌گردد .
ماده ـ ۹۲۴ هرگاه ورثه اجداد یاجدات باشد خواه تنها باشد ویا متعدد باشند خواه ابی باشند خواه امی در صورت وجود یک یاچند برادر و یا خواهر هرکدام از اجداد یا اجدات نیم‌سدس ترکه را می‌برند.ومابقی سهم سایر وراث طبقه دوم خواهد بود که بالسویه بین آنها تقسیم خواهد شد .
ماده ـ ۹۲۵ درتمام صورمذکوره در مواد فوق اگر برای میت نه برادر باشد و نه خواهر اولاد اخوه قائم مقام آنها شده و با اجداد ارث می‌برند در این صورت تقسیم ارث نسبت به اولاد اخوه برحسب نسل به عمل می‌آید یعنی هر نسل حصه کسی را می‌برد که به واسطه او به میت می‌رسد بنابراین اولاً اخوه ابوینی حصه اخوه ابوینی و اولاد اخوه ابی حصه اخوه ابی و اولاد کلاله امی حصه کلاله امی رامیبرند .
ماده ـ ۹۲۶ در تمام صور مذکور دراین طبقه اگر پدر یا مادر متوفی زنده باشند مانع ارث بردن والدین خود می‌باشند .
۹۲۷ـ هرگاه برای میت وراث طبقه دوم نباشد ترکه او مشمول ماده ـ ۸۶۶ خواهد بود .
ماده ـ ۹۲۸ تا ۹۳۹ حذف می‌گردد .
مبحث چهارم – در میراث زوج وزوجه
ماده ـ۹۴۰ در تمام صور مذکور در این قانون زوجین که زوجیت آنها دائمی بوده و ممنوع از ارث نباشند مطابق مواد ۹۰۶ و مواد مذکور در این مبحث از یکدیگر ارث می برند.
ماده ـ ۹۴۱ اگر زوج یا زوجه بدون اولاد باشند به یکی از صور ذیل از دیگری ارث می برند :
* اگر کمتر از ۱۰ سال در قید زوجیت بوده باشند از ثمنیه ترکه ارث می برند. ۲ـ اگر بیش از ۱۰ سال وکمتر از بیست سال در قید زوجیت بوده باشند از ربع ترکه ارث می برند۳ـ اگر بیش از بیست سال کامل شمسی مستمر به عقد دائم در قید زوجیت یکدیگر بوده باشند سهمالارث زوج یا زوجه نصف ترکه می باشد. در هرسه فرض مذکور دراین ماده مابقی ترکه به وراث طبقه دوم می رسد.
ماده ـ ۹۴۲ در صورت تعدد زوجات دائم سهم الارث به شرح ذیل می باشد.
* سهم الارث زوجه دوم ثمنیه ترکه می باشد. مگر اینکه زوجه اول بیش از ۱۰ سال کامل شمسی در قید زوجیت متوفی بوده و اولاد مشترک با متوفی نداشته باشد که در این صورت زوجه اول فرض ثمنیه را می برد و زوجه دوم اگر اولاد داشته باشد قائم مقام زوجه اول مطابق ماده ۹۰۶ ارث می برد.
تبصره ـ در این فرض اگر در زمان فوت متوفی مدت زوجیت زوجه اول کمتر از ۱۰ سال باشد زوجه اول ربع ماترک را خواهد برد.
۲ـ اگر وراث متوفی منحصر به زوجات اول و دوم باشد و هیچ کدام از زوجات اولاد نداشته باشند هرکدام مطابق ماده ۹۴۱ فرض خود را می برند و مابقی به وراث طبقه دوم می رسد.
۴ـ اگر هردو زوجات اول و دوم از متوفی دارای اولاد مشترک باشند خواه یک فرزند هرکدام از زوجات ثمنیه ترکه را می برند و اولاد مطابق ماده ۹۰۶ بالسویه ارث می برند.
۵ـ زوجه سوم به بعد در هر صورت فقط از بهای ثمنیه ماترک ارث می برند واگر اولاد داشته باشند فقط اولاد آنها مطابق ماده ۹۰۶ ارث می برند. هرگاه ورثه از ادای بهای ثمنیه امتناع کنند زن می تواند حق خود را از عین آنها استیفاء نماید.
ماده ـ ۹۴۶ زوج و زوجه از تمام اموال منقول و غیر منقول ودارائی یکدیگر ارث می برند.
ماده ـ ۹۴۷ تا ۹۴۹ حذف می گردد.
ماده ۱۰۲۵ مکرر ـ در حوادث مهمه یکسال پس از وقوع حادثه دادگاه می تواند با اجازه مخصوص ازعالی ترین مقام قضائی کشور بدون رعایت ماده۱۰۲۳ حکم موت فرضی صادر نماید.
ـ ۱۰۲۹ هر گاه یکی از زوجین دو سال تمام غایب مفقودالاثر باشد زوج یا زوجه او می تواند از دادگاه تقا ضای فسخ نکاح نماید. در این صورت با رعایت ماده ۱۰۲۳ و ۱۰۲۵ مکرر نکاح منحل می گردد.
ماده ـ ۱۳۰ اگر شخص غایب پس از فسخ نکاح و قبل از انقضای مدت عده مراجعت نماید حکم طلاق صادره بلااثر می گردد.
ماده ـ ۱۰۳۴ هر زنی را که خالی از موانع نکاح باشد می توان خواستگاری نمود. لیکن عقد نکاح با ثبت رسمی خواهد بود.
ترتیبات ثبت رسمی مطابق نظامنامه وزارت دادگستری می باشد.
ماده ـ ۱۰۴۱ نکاح اناث قبل از رسیدن به سن ۱۵ سال تمام و نکاح ذکور قبل از رسیدن به سن ۱۸ سال تمام ممنوع است. مع‌ذالک در مواردی که مصالحی اقتضاء کند با پیشنهاد ولی قهری و تصویب محکمه استثناء معافیت از شرط سن اعطا می‌شود ولی در هرحال این معافیت نمی‌تواند به اناثی داده شود که کمتر از ۱۳ سال تمام و ذکوری داده شود که کمتر از ۱۵ سال تمام دارند.
ماده ـ ۱۰۴۲ نکاح دختری که هنوز شوهر نکرده اگرچه بیش از ۱۸ سال تمام داشته باشد با ترتیب اولویت موقوف به اجازه پدرو مادر یا جد پدری او می‌باشد. با زنده بودن پدر، مادر و جد پدری صا حب اجازه نخواهند بود و همچنین با زنده بودن مادر جد پدری صا حب اجازه نخواهد بود.
تبصره - با ازدواج مجدد مادر اجازه وی ساقط می گردد.
ماده ـ ۱۰۴۳
هرگاه صاحب اجازه بدون علت موجه ازدادن اجازه مضایقه کند اجازه او ساقط و در این صورت دختر می تواند با معرفی کامل مردی که می خواهد با او ازدواج نماید و شرایط نکاح و مهری که بین آنها قرار داده شده به دادگاه مدنی خاص مراجعه و به توسط دادگاه مزبور مراتب به صاحب اجازه اطلاع داده شود و بعد از ۱۵ روز از تاریخ اطلاع و عدم پاسخ دادگاه مزبور می‌تواند اجازه نکاح را صادر نماید.
ماده ـ ۱۰۴۴
در صورتی که صاحبان اجازه مذکور در محل حاضر نباشند و استیذان از آنها نیز عادتاً غیر ممکن بوده و دختر نیز احتیاج به ازدواج داشته باشد، وی می تواند با اجازه دادگاه اقدام به ازدواج نماید.
ماده ۱۰۴۴ مکرر ـ ثبت ازدواج مذکور در مواد ۱۰۴۳ و ۱۰۴۴ در دفترخانه منوط به ارائه حکم دادگاه صالحه و با حضور نماینده دادگاه می باشد.
ماده ـ ۱۰۵۴ زنای با زن شوهردار یا زنی که در عده است موجب حرمت ابدی است.
ماده ـ ۱۰۵۷ زنی که دو مرتبه اعم از متوالی یا متناوب زوجه‌ی یک نفر بوده و نکاح به فسخ یا طلاق منحل شده است بر آن مرد حرام ابدی می‌شود.
ماده ـ ۱۰۵۸ حذف می‌گردد.
ماده ـ ۱۰۵۹ نکاح مسلمه با غیر مسلم جایز نیست مگر با غیر مسلم اهل کتاب.
ماده ـ ۱۰۸۰
تعیین مقدار مهر منوط به تراضی طرفین است.لیکن مازاد بر دیه کامله درزمان عقد نخواهد بود.
ماده ـ ۱۰۸۲
به مجرد عقد، زن مالک ربع مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد درآن بنماید و تصرف نسبت به مازاد آن مشروط به لااقل ۱۰ سال زندگی مستمر و یا دارابودن یک فرزند از زوج می باشد و یا بافوت زوج یا زوجه و یا جدایی به موجب مواد ۱۱۱۹ و ۱۱۲۸ و ۱۱۲۹ و ۱۱۳۰ و تبصره آن واقع شده باشد.
تبصره ـ
چنانچه مهریه وجه رایج باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تأدیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر اینکه زوجین در حین اجرای عقد به نحو دیگری تراضی کرده باشند آئیننامه اجرائی این قانون حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب توسط بانک مرکزیجمهوری اسلامی ایران با همکاری وزارت دادگستری و وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
ماده ـ ۱۱۰۵
در روابط زوجین ریاست خانواده ازخصائص شوهراست.
مگر آنکه در محکمه صالحه ناتوانی شوهر از لحاظ جسمی و یا روانی در اداره امور خانواده اثبات گردد.
ماده ـ ۱۱۰۸
هر گاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظایف زوجیت امتناع کند مستحق نفقه نخواهد بود. مگر اینکه باردار باشد مطابق ماده ۱۱۰۹ مستحق نفقه خواهد بود.
ماده ـ ۱۱۰۹
با انحلال نکاح نفقه زوجه در زمان عده بر عهده شوهر است مگر این که انحلال در حال نشوز و یا جهت فسخ نکاح تقصیر زوجه باشد زن حق نفقه ندارد.
لیکن در صورت حا مل بودن تا وضع حمل حق نفقه خواهد داشت.
تبصره ـ
درصورت جدایی زوجین و دارا بودن فرزند کمتر از دوسال مادر برای نگهداری و شیر دادن فرزند می تواند تقاضای نفقه نماید و برعهده پدر است که مخارج آن را در حد متعارف تأمین نماید.
ماده ـ ۱۱۱۷ شوهر می تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند. مگر آنکه قبل از ازدواج زن به آن حرفه یا صنعت اشتغال داشته و شوهر از این امر آگاه بوده باشد و یا آنکه اشتغال زوجه در مشاغل خانگی باشد.
تبصره ـ مشاغل خانگی مذکور در این ماده مطابق لیست اعلامی وزارت کار می باشد.
ماده ـ ۱۱۱۹ طرفین عقد ازدواج می توانند هر شرطی که مخالف با مقتضای عقد مزبور نباشد در ضمن عقد ازدواج یا عقد لازم دیگر بنمایند مثل این که شرط شود هر گاه شوهر زن دیگر بگیرد یا در مدت معینی غایب شود یا ترک انفاق نماید یا بر علیه حیات زن سوء قصد کند یا سوء رفتاری نماید که زندگانی آنها با یکدیگر غیر قابل تحمل شود زن وکیل و وکیل در توکیل باشد که پس از اثبات تحقق شرط در محکمه و صدور حکم نهایی نکاح را فسخ نماید.
باب دوم ـ در انحلال عقد نکاح
ماده ـ ۱۱۲۰ عقد نکاح دائم به فسخ ویا به طلاق منحل می شود.
ماده ـ ۱۱۲۹ در صورت استنکاف شوهر از دادن نفقه و عدم امکان اجراء حکم محکمه و الزام او به دادن نفقه زن می تواند برای فسخ نکاح به حاکم رجوع کند. همچنین است در صورت عجز شوهر از دادن نفقه.
ماده ـ ۱۱۳۰ درصورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج هریک از زوجین باشد مدعی عسر وحرج می تواند با مراجعه به دادگاه تقاضای فسخ نکاح نماید چنانچه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود حکم به فسخ نکاح داده می شود.
تبصره ـ
عسر و حرج موضوع این ماده عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ادامه زندگی را برایزوج یا زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشکل باشد و موارد ذیل در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصادیق عسر و حرج محسوب می گردد:
ترک زندگی خانوادگی توسط زوج یا زوجه حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه.
2- اعتیاد زوج یا زوجه به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلاء وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است . در صورتی که زوج یا زوجه به تعهد خود عمل ننماید و یا پس از ترک، مجدداً به مصرف موارد مذکور روی آورده، بنا به درخواست زوج یا زوجه، طلاق انجام خواهد شد.
۳ـ محکومیت قطعی زوج یا زوجه به حبس پنج سال یا بیشتر ناشی از جرائم عمدی.
۴ـ ضرب و شتم یا بدرفتاری و هر نوع شکنجه روحی و یا جسمی و هر گونه سوء رفتار مستمر زوج یا زوجه که عرفاً با توجه به وضعیت و شئونات شغلی و خانوادگی زوج یا زوجه قابل تحمل نباشد.
۵ـ ابتلاء زوج یا زوجه به بیماری های صعب العلاج روانی یا ساری یا هر عارضه صعب العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید مشروط به اینکه بعد از ازدواج واقع شده و یا اگر منشأ آن قبل از ازدواج باشد زوج یا زوجه از آن بی اطلاع بوده باشند.
* موارد مندرج در این ماده مانع از آن نیست که دادگاه در سایر مواردی که عسر و حرج زن و شوهر در دادگاه احرازشود، حکم فسخ نکاح صادر نماید.
ماده ـ ۱۱۳۲ حذف می گردد.
ماده ـ ۱۱۳۳
هریک از مردو زن می توانند درصورت وقوع شرایط فسخ مقرر در این قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای فسخ نکاح را بنمایند. در صورت فسخ نکاح به علت یکی از دلائل مذکور در این قانون مقصر ملزم به جبران خسارت طرف مقابل مطابق ماده ۱۱۴۵ می باشد.
ماده ـ ۱۱۳۴
انحلال نکاح باید با حضور دو نفر معتمد نزد مرجع رسمی ذیصلاح به ثبت رسمی برسد.
ماده ـ ۱۱۳۵ فسخ یا طلاق باید منجز باشد و فسخ وطلاق معلق به شرط باطل است.
ماده ـ ۱۱۳۶ فاسخ و طلاق دهنده باید بالغ و عاقل و قاصد و مختار باشد.
ماده ـ ۱۱۳۷
ولی مجنون دائمی می تواند در صورت مصلحت مولی علیه از دادگاه صالح تقاضای انحلال نکاح نماید.
ماده ـ ۱۱۳۸ ممکن است فسخ نکاح را به توسط وکیل اجراء نمود.
ماده ـ ۱۱۳۹ حذف می گردد.
ماده ـ ۱۱۴۰ انحلال نکاح در مدت عادت زنانگی و دوره بارداری و درحال نفاس صحیح نیست.
ماده ـ ۱۱۴۱ انحلال نکاح در طهر مواقعه صحیح نیست مگر این که زن یائسه باشد.
ماده ـ۱۱۴۲
انحلال نکاح نسبت به زنی که با وجود اقتضای سن عادت زنانگی نمی شود وقتی صحیح است که از تاریخ آخرین نزدیکی با زن سه ماه گذشته باشد.
ماده ـ ۱۱۴۳ طلاق خلع آن است که زن به واسطه پشیمانی در مقابل بذل مهریه به شوهر طلاق بگیرد. در این صورت زن مکلف به جبران خسارت مادی و معنوی زوج خواهد بود.
سلیمان یوسف پور. سردفتراسناد رسمی ۵۶۸ تهران - بخش دوم
دوشنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۷
روزنامه اطلاعات