دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

تدریس ملا محمد سعید مازندرانی بارفروشی

No image
تدریس ملا محمد سعید مازندرانی بارفروشی

شاگردان

مرحوم سعیدالعلماء چه در حوزه ی درس کربلا و چه در حوزه ی علمیه ی بارفروش، شاگردان بسیاری را پرورش داد. حوزه ی علمیه ی بارفروش، در دوره ی زعامت و مدیریت ایشان به اوج رشد و شکوفایی خویش رسیده بود و بسیاری از طالبان علوم دینی در آن دوره به آن جا روی آوردند.

در این قسمت به برخی از شاگردان ایشان اشاره خواهد شد.

1ـ حاج شیخ زین العابدین مازندرانی

از اعاظم علما و بزرگان فقهای قرن سیزدهم و فرزند کربلایی مسلم بارفروشی مازندرانی است. وی پس از طی مقدمات علوم اسلامی در بارفروش به حوزه ی علمیه ی عراق مهاجرت و به طبقه شاگردان سعیدالعلماء در کربلا درآمد.

مرحوم شیخ آقا بزرگ تهرانی می نویسد:

شیخ زین العابدین فرزند مسلم بارفروشی مازندرانی حائری از اعاظم علما و بزرگان فقها بود. او در کربلا از شاگردان مولی محمدسعید مازندرانی، مشهور به سعیدالعلماء (متوفای 1270) و سید ابراهیم قزوینی صاحب ضوابط (متوفای 1262) بود. در نجف در درس شیخ مرتضی انصاری (متوفای 1281) و دیگر بزرگان حاضر و تحصیلاتش را در فقه و اصول به پایان رساند.

ایشان در کربلا سکونت گزید. او یکی از مراجع بزرگ تشیع شمرده می شود که بسیاری از شیعیان هند و ایران و عراق به فتاوای وی عمل می کردند. رساله ی عملیه او مکرر چاپ گردید. و در طول عمرش به تدریس و هدایت و ارشاد مردم و فتوا اشتغال داشت.

او در شانزدهم ذوالقعده سال 1309 ق درگذشت و در صحن شریف امام حسین، علیه السلام، نزدیک دَرِ قاضی الحاجات به خاک سپرده شد.[28]

سید احمد حسینی صاحب تراجم رجال در شرح حال شیخ زین العابدین مازندرانی از شاگردان سعیدالعلماء چنین آورده است:

کان تحصیله فی بارفروش من توابع مازندران و هاجر الی العتبات مع استاذه سعیدالعلماء فی سنة 1250.

سپس در پاورقی می آورد:

کان سعید العلما مقیماً بکربلا قبل هذا التاریخ، فلعله کان ذهب الی مازندران فی هذه السنه وعاد ومعه تلمیذه المازندرانی.[29]

2ـ حاج ملامحمد اشرفی(ره)

از مشاهیر و علمای و عرفای بزرگ قرن سیزدهم، بود. فرزند محمدمهدی اشرفی بود که به حجه الاسلام اشرفی و مقدس اشرفی شهرت داشت.

وی در سال 1220 قمری پا به عرصه ی وجود گذاشت. پس از طی مقدمات علوم و معارف اسلامی در حوزه ی علمیه ی اشرف (بهشهر) به جمع تلامذه و شاگردان سعیدالعلماء در بارفروش پیوست و از محضر ایشان کمال استفاده و بهره را برد. سپس برای تکمیل درسش به محضر حضرت حجت الاسلام شفتی(ره) در حوزه ی اصفهان راه یافت و از آن جا عازم عتبات عالیات گردید.

ایشان پس از درگذشت استاد گرامش سعیدالعلماء به بارفروش مهاجرت کرد و قریب چهل و پنج سال به فتوا و تدریس و اداره ی آن حوزه ی گرانقدر اشتغال داشت. وی از مراجع بزرگ عصر خویش بود. آثاری مانند: اسرارالشهاده و شعائرالاسلام از او به یادگار مانده است.

3ـ شیخ ملا علی خلیلی

وی از مشایخ علمای امامیه و فقهای بنام قرن سیزدهم بود. او فرزند میرزا خلیل رازی طهرانی است. سال 1226 قمری متولد گردید. ایشان عارفی وارسته و زاهدی کامل بود وی از شاگردان برجسته ی سعیدالعلماء بود[30] و اصول را نزد ایشان تلمذ کرد.[31] محدث قمی درباره ی زهد و تقوا او می نویسد:

همانا آن جناب در زهد و تقوا و اعراض از دنیا به مرتبه ی اقصی رسیده بود و اقتدا کرده بود به مولای خویش امیرالمومنین، علیه السلام، در خشوتت ملبس و جشوبت ماکل...[32]

هم چنین در توصیف او گفته اند:

نمونه ای کامل برای ایمان و تقوا و رستگاری بود. از خوردنی ها به چیزهای سخت و بدخورشت و از پوشیدنی ها به لباس خشن اکتفا می کرد و در نهایت زهد می زیست. از نعمت های دنیا اعراض می کرد. ایشان مرتاضی از اهل اسرار و علوم و واعظ متعظی بود که بر منبر رفته و به روش سلف صالح از علمای پیشین، مردم را به مصالح دین و دنیا شان ارشاد و راهنمایی می کرد.[33]

او در 25 صفر سال 1297 قمری در نجف اشرف درگذشت و در وادی السلام به خاک سپرده شد.

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

No image

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست.
No image

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
خدایا! ببخش!

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى.

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده .
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
No image

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
Powered by TayaCMS