حادثه یازده سپتامبر

یازده سپتامبر، 11 سپتامبر، برج های دوقلو، تجارت جهانی، برج‌های دوقلوی مركز تجارت جهانی

حادثه یازده سپتامبر

11 سپتامبر 2001 آمریکا

برخورد یک هواپیمای مسافربری برخواسته از فرودگاه «بوستون» با طبقه‌ی هفتاد و پنجم ساختمان شمالی برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی، دنیا را مات و مبهوت کرد. انفجارهای نیویورک آمریکا – در محله‌ منهتن – در ساعت 45/8 به وقت محلی (ساعت 20/17 به وقت تهران) در 11 سپتامبر 2001 (20 شهریور 1380) به وقوع پیوست. در حالیکه تعجب همراه با ترس همه را فرا گرفته بود، هواپیمای دوم در ساعت 03/9 به طبقه‌ شصتم برج جنوبی ساختمان‌های دوقلو اصابت کرد. وحشت آمریکا را فرا گرفته بود که هواپیمای سوم، بعد از گذشت 35 دقیقه، ضلع‌ جنوبی پنتاگون را منهدم کرد. مدتی بعد اعلام شد که هواپیمای چهارم – که گویا قصد انهدام کاخ سفید یا کنگره‌ آمریکا را داشته است – در ساعت 10 صبح در پنسلوانیا سقوط کرده است. این که نیروی هوایی آمریکا، آن را ساقط کرده بود یا عامل دیگر باعث سقوط شده بود، روشن نگردید.

نود (90) دقیقه‌ بعد، با رسیدن درجه‌ حرارت به 800 درجه‌ سانتیگراد (درجه‌ ذوب فولاد) برج‌ها، به کلی فرو ریختند.

اولین هواپیما 000/80 لیتر و دومی 000/90 لیتر بنزین داشتند. برج‌های دوقلو با 110 طبقه و 420 متر ارتفاع، شهر عمودی لقب گرفته بودند. روزانه 000/50 نفر کارمند در آن مشغول به کار بودند که در ساعت ازدحام – با حضور مراجعه کنندگان و جهانگردان – 200 هزار نفر در آنها حضور می‌یافتند. آمار اولیه‌ی کشته‌گان، 50 هزار نفر اعلام شد، امّا گزارش‌های بعدی حاکی از 5 تا 6 هزار کشته بود.

بازتاب 11 سپتامبر در افکار عمومی و مطبوعات آمریکا

حادثه‌ 11 سپتامبر، ظرف 200 سال گذشته در ایالات متحده، حادثه‌ای بی‌سابقه معرفی شد؛ چرا که در آن سال‌ها نه تنها به خاک ایالات متحده، حمله‌ جدی نشده بود، بلکه تهدید مهمی هم در میان نبود. آمریکا در 11 سپتامبر – در کمتر از یک ساعت – بیش از یک دهم جنگ ده‌ ساله‌ ویتنام کشته داد؛ علاوه بر آن توان تروریست‌ها در استفاده از هواپیماها و سلاح‌های شیمیایی و میکروبی، موجی از نگرانی برانگیخته بود. راسل – یک دهه‌ی قبل – هشدار داده بود که اگر رودخانه «می‌سی‌سی‌پی» با گازهای شیمیایی و میکروبی آلوده شود، چه خواهد شد؟

در همان ساعت‌های اولیه به دلیل نفوذ لابی صهیونیسم در ارکان جامعه‌ آمریکا، اولین تیرهای اتهام به سوی مسلمانان و اعراب نشانه رفت. فضای آمریکا به شدت ضد اسلامی و به خصوص عربی شد. جورج بوش، اسلام و مسلمانان را متهم ساخت و حادثه‌ 11 سپتامبر را «آغاز مجدد جنگ‌های صلیبی» نامید، هشت کشور جهان و 20 سازمان مأمن تروریست‌ها و مقصد مقابله معرفی شدند، که غالب آنها مسلمان بودند.

دو فرضیه‌ درخصوص عاملان حادثه

در 11 سپتامبر نماد های اقتصادی، سیاسی و نظامی آمریکا – برج‌های دوقلو، کاخ سفید وپنتاگون – مورد حمله قرار گرفتند. هر که عامل حادثه بود، می‌خواست تلاطم شدیدی در آمریکا و جهان ایجاد کند.

به طور کلی دو دیدگاه اصلی در این خصوص طرح شده است. گروهی آن را حادثه‌ای طبیعی – واقعی – و گروهی آن را ساختگی دانسته‌اند.

دیدگاه اول: در صورتی که 11 سپتامبر را یک حادثه‌ی طبیعی و واقعی بدانیم، گروه‌های مخالف داخلی، جبهه‌ دمکراتیک برای آزادی فلسطین، سازمان جهاد اسلامی (حماس)، ارتش سرخ ژاپن و سازمان القاعده مورد اتهام قرار گرفتند که به تدریج بقیه گروه‌ها حذف شدند، و فقط سازمان القاعده مورد اتهام جدی قرار گرفت.

1- القاعده: اسامه بن لادن در سال 1953 از پدری یمنی و مادری سوری در مکه به دنیا آمد. او خانواده‌ای ثروتمند داشت که دارای روابط اقتصادی و سیاسی مستحکمی با خاندان سعودی و بوش بود. اسامه در رشته مهندسی عمران – در دانشگاه ملک عبدالعزیز جده – تحصیل و سال‌ها در افغانستان جنگیده بود. هرچند القاعده در 1988 جهت سازماندهی و کمک به مجاهدان افغان تأسیس شده بود، اما در 1992 با هدف مقابله با آمریکا بازسازی شد. القاعده در انفجارهای زیادی از جمله الخبر عربستان (1996)، انفجار سفارتخانه‌های آمریکا در آفریقا (1998) و انهدام ناو یو اس کول (2000) مورد اتهام قرار گرفت. و تلاش‌های دولت آمریکا جهت قتل اسامه ناموفق ماند.

2- القاعده و 11 سپتامبر: آمریکا هیچ دلیل قابل قبولی جهت اثبات اتهام القاعده ارائه نکرده است. انتشار یک دست نوشته از محمد عطا – خلبان یکی از هواپیماها – و تأیید مسؤولیت اسامه بن لادن در حمله به برج‌ها توسط رئیس سرویس اطلاعات عربستان سعودی و مکالمه‌ی تلفنی اسامه با مادرش مبنی به وقوع اتفاق مهمی در روزهای آینده و دشمنی دیرینه‌ اسامه بن لادن با آمریکا، مهم‌ترین دلایل اقامه شده بر علیه القاعده می‌باشد. با این وجود شخص بن لادن هرگونه دخالت در حمله‌ فوق را تکذیب کرده است؛ اما، به دلیل جنایت‌های آمریکا علیه مسلمانان، از آن حمله اظهار خشنودی و رضایت نموده است.

دیدگاه دوم: برخی معتقدند که هیچ دولت و سازمان و گروهی توان سازماندهی و اجرای چنان حمله‌ای را در آمریکا ندارد. سختی انجام چنین عملیاتی، ساختگی بودن آن را اثبات می‌نماید. فقط دولت آمریکا و یا صهیونیسم و موساد – با توجه به نفوذی که در ایالات متحده دارند – می‌توانند چنین عملیاتی را انجام دهند. آنان استدلال می‌نمایند که آمریکا در صدد ارائه‌ تصویر خشنی از اسلام و مسلمانان بود تا برای خودش فرصت جهانی ایجاد نماید، برج‌ها در جای نامناسبی قرار گرفته بودند و می‌بایست ظرف چهارسال آینده ویران شوند، 17 دوربین تلویزیونی، از حادثه فیلمبرداری کرده‌اند، گویا همه چیز از قبل هماهنگ شده بود و دولت آمریکا هیچ اقدامی جهت متوقف کردن هواپیماها انجام نداد. از سوی دیگر برخی معتقدند ممکن است سازمان موساد و صهیونیسم – با هماهنگی دولت آمریکا یا به تنهایی – آن را انجام داده باشند. صاحب برج‌ها یک یهودی بود و فقط با موافقت او چنین عملیاتی امکان‌پذیر بود و چهار هزار کارمند یهودی برج‌ها، در روز حادثه در مرخصی بودند. آیا مرخصی چهارهزار نفر بدون هماهنگی قبل امکان‌پذیراست؟ از سوی دیگر سازمان‌های یهودی با ایجاد دشمنی بین غرب و جهان اسلام و جلوگیری از اجرای هر طرحی از سوی آمریکا که به نفع مسلمانان و فلسطینی‌ها باشد، بیشترین منفعت را عاید خودشان کردند.

نتیجه‌گیری

هر چند 11 سپتامبر حادثه‌ای بی‌نظیر در جهان بود، اما غبار آن به حدی بود که عامل واقعی حادثه شناسایی نشد. اگر هم القاعده عامل حمله بود، بعید نیست که سازمان سیا و موساد آن را طراحی و هدایت کرده باشند، به خصوص موفقیت اولیه حمله و پس از آن سقوط هواپیمای چهارم، فرضیه‌ ساختگی بودن را بیشتر تقویت می‌نماید.