دنیا محل فتنه و آزمایش

12 آذر 1396, 15:40

آیا آنها نمی بینند که در هر سال، یک یا دو بار آزمایش می شوند؟!باز توبه نمی کنند، و متذکر نمی گردند. (سوره توبه،آیه 126)

قال الله تعالی:أَوَلا یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فی‌ کُلِّ عام مَرَّةً أَوْ مَرَّتَیْن ثُمَّ لا یَتُوبُونَ وَ لا هُمْ یَذَّکَّرُون‌

با نگاهی به آیات قرآن و روایات معصومین (علیهم السلام) به خوبی روشن می‌شود که انسانها همیشه در حال امتحان شدن هستند، گویی دنیا مخلوطی از حق و باطل است و شبهه در جای جای دنیا رخنه نموده است. دنیا با چنین طبیعتی، همواره انسان را در دو راهی‌ها‌ی حق و باطل و نور و ظلمت قرار می‌دهد و تنها با انتخاب آگاهانه، می‌توان راه صحیح را برگزید. هوای نفس دائما با نیروی عقل و بینش آدمی ستیز می‌کند، پیروزی هریک از این دو به این امربستگی دارد که انسان از کدامیک ازاینها پیروی می‌نماید.

جهاد نفس، تمام اعمال انسان را در برمی‌گیرد. نماز، جهاد با نفس محسوب می‌شود و سایراعمال هم هر کدام نوعی از جهاد با نفس به حساب می‌آید. البته هر نماز و عبادتی این خاصیت را ندارد. باید انسان اراده جد‌ی و آگاهانه داشته باشدکه به وسیله این اعمال، با نفس خویش جهاد نماید.

در باره محل آزمایش بودن دنیا از امیرالمؤمنین علی علیه السلام روایت شده است که فرمود:

خداوند، ابتدا بهشت را خلق کرد و بعد جهنم را، بعد مقداری از بهشت را با مقداری از جهنم تلفیق کرد و دنیا را خلق نمود.

امتحان در جایی معنا دارد که حق و باطل به طور نامشخص در کنار هم باشد و امتحان شونده مجبور باشد باعقل و اراده خود یکی را انتخاب کند.

وقتی استاد، شاگرد خویش را مورد آزمایش قرار می‌دهد، هیچگاه پاسخ سؤالات را به او نمی‌گوید؛ بلکه رسیدن به جواب را به عهده شاگرد می‌گذارد و اوست که با آمادگی قبلی می‌تواند پاسخ یکایک پرسشها را بگوید. اگر شاگرد آمادگی نداشته باشد، قطعا ازعهده پاسخگویی برنخواهد آمد.

انسان هم اگر این آمادگی را در خود به وجود نیاورد، بی‌شک از امتحانها و ابتلاءات سربلند بیرون نخواهد آمد.[1]

گاهی امتحان در لباس شهرت است و گاه در لباس مقام. هر چه انسان بالاتر برود، آزمایش‌ها سنگین تر و دشوارتر می‌شود؛تا جایی که امتحان های انبیا و اولیا مطرح می‌گرددکه خارج از توان انسان‌های معمولی است.

نفس هیچگاه انسان را راحت نمی‌گذارد و دائما در کمین انسان بوده،در مواقع حساس خود را نشان می‌دهد و وارد عمل می‌شود.

[1] .مدرسی؛محمد تقی ،معراج روح در مکتب اهل بیت علیهم السلام،تهران،محبان الحسین علیه السلام،1381، اول،ص 19-20

جدیدترین ها در این موضوع

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست. 24 دی 1395, 23:41

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست. 23 دی 1395, 1:47

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل 23 دی 1395, 1:44

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر 23 دی 1395, 1:28

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى. 23 دی 1395, 1:26

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست 23 دی 1395, 0:15

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى. 23 دی 1395, 0:26

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده . 23 دی 1395, 1:22