صداقت و درستکاری

معمولاً همه مي‌گويند حرف زدن آسان و عمل كردن مشكل است، امّا اگر دقت كنيم، حرف زدن هم به اين آساني نيست كه ما فكر مي‌كنيم، ولي چون براي ما به صورت عادتي درآمده، بسيار ساده و سهل جلوه مي‌كند؛ به عنوان مثال اينكه انسان بر زبان جاري كند كه شخص صادقي است كفايت نمي‌كند، بلكه داشتن زندگي‌اي به شيوه‌اي اصيل و بر پايه راستي را هم شامل مي‌گردد. منظور از صداقت داشتن و درستكاري چيزي بيش از گفتن حقيقت به ديگران است، منظور از آن نشان دادن خود حقيقي، مقاصد و تعهدات انسان به خود و ديگران به شيوه‌اي بي‌ريا و خالصانه است، و اين هم حرف و هم عمل انسان را توأم با هم فرا مي‌گيرد. راستگويي از چنان جايگاهي برخوردار است كه پياده كردن آن در زندگي چنان مزيت‌هايي براي انسان دارد كه آدمی ‌را به آن وا مي‌دارد. در اين مجال بر آنيم كه چند پيامد اين فضيلت را بيان نماييم.

برطرف شدن اندوه‌

وجود صداقت در زندگي، انديشه، گفتار و كردار انسان‌ها، مبناي سامان يافتن امور، برطرف شدن اندوه‌ها و شدايد مي‌شود.

گشايش امور

راست‌كرداری و راست‌گفتاری اساس و پايه تحول و اصلاح گرفتاری‌ها و مشكلات انسان است. خداوند عنايت خاص و ويژه‌اي به آنهايي دارد كه مبناي امور زندگي‌شان را بر اصل راست‌گفتاري و راست كرداري بگذارند و پيامد اين توانمندي در زندگی اساساً باب گشايش امداد‌هاي الهي است. سنت الهي بر اين است كه هركه صداقت در تمامی ‌اعمالش جلوه‌گر باشد خداوند يار و مددكارش بوده و همواره از تمامی ‌نعمات برخوردار است، زيرا در بخشش الهي هيچ بخل و تنگي نيست و از جانب ذات اقدس الهي مانعي وجود ندارد و بخشش و الطاف خدا هر انسان مستعد رحمتي را فرا مي‌گيرد؛ انسان راستگو در مقابل مردم دارای اعتماد و محبت و احترام و ابهت خاصي است. آنچه مايه بالندگي و موفقيت آدمی ‌در زندگی اين جهانی است صداقتی است كه در شئون مختلف زندگي حاكم باشد و همين اسباب سعادت، سربلندي و سرافرازی اخروی است.

كسب موفقيت

راستگويی بهترين وسيله براي هدايت انسان‌ها به سوي كاميابي و پيروزي است. امام علی (ع) مي‌فرمايد: از اين روست كه بهترين رسم در زندگي و زيباترين و نيكوترين شيوه حيات اجتماعی راستی و صداقت است. حضرت در جاي ديگر در ارتباط صداقت انسان و كسب موفقيت وي مي فرمايد: شكست ناپذير است كسى كه با صدق و راستى به احتجاج كند. صداقت در زندگي از چنان ارزش والايي برخوردار است كه از اوصاف شيعيان امام علي (ع) شمرده شده است. امام كاظم (ع) مي‌فرمايد: شيعه امام علي (ع) فقط كسی است كه كردارش گفتارش را تصديق كند.

جدیدترین ها در این موضوع

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست. 24 دی 1395, 23:41

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست. 23 دی 1395, 1:47

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل 23 دی 1395, 1:44

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر 23 دی 1395, 1:28

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى. 23 دی 1395, 1:26

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست 23 دی 1395, 0:15

دعا در نهج البلاغه

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى. 23 دی 1395, 0:26

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده . 23 دی 1395, 1:22