دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

نظر نویسنده محترم کتاب «دین ما علماى ما» درباره علامه سید علی نقی فیض الاسلام اصفهانی

No image
نظر نویسنده محترم کتاب «دین ما علماى ما» درباره علامه سید علی نقی فیض الاسلام اصفهانی

سفارشات و احادیث مبارکى که مشایخ اجازه ایشان در متن اجازات متذکر شده اند، در جاى خود بسیار با اهمیّت است. نویسنده محترم کتاب «دین ما علماى ما» در این باره مى نویسد:

«شارح و مترجم نهج البلاغه شخصیتى است که همه علما و دانشمندان معاصر او را به عنوان یک خدمتگزار صدیق مقام ولایت مى شناسند زیرا شرح و ترجمه نامبرده بر کتاب نهج البلاغه زینت بخش اکثر و یا تمام کتابخانه هاست».

مرحوم فیض الاسلام اجازات خود را که از مراجع بزرگ شیعه و محدّثان عالى مقام دریافت نموده بود در پایان شرح نهج البلاغه به چاپ رسانده است...

در اجازهاى که مرحوم شیخ على اکبر نهاوندى مرقوم فرموده حدیث چشمگیرى وجود دارد که شایان ذکر است...».([18])

سپس ایشان حدیث شریف نبوى(صلى الله علیه وآله) را که مرحوم نهاوندى به عنوان تیمن و تبرک خطاب به فیض الاسلام در عظمت مقام ولایت و امامت علوى(علیه السلام) نوشته است، زینت بخش کتاب خود مى کند. ما نیز به خاطر اهمیّت آن، به ویژه در عصر حاضر ترجمه آن را نقل مى کنیم:

«رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) روزى به یکى از اصحاب خود فرمود: اى بنده خدا! دوست بدار در راه خدا و دشمن بدار در راه خدا و فرمانبر باش در راه خدا و دشمنى کن در راه خدا. براستى که هیچ کس به ولایت خدا نمى رسد مگر از همین راه و طعم و بوى ایمان را نمى یابد، اگر چه نماز و روزهاش زیاد باشد، مگر آن که این چنین باشد. ولى امروز برادرى ها بر اساس دنیاطلبى شده و بر محور دنیا، دوستى و دشمنى با یکدیگر دارید، ولى این شما را بى نیاز نمى کند.

آن مرد عرض کرد یا رسول الله من دوستى و دشمنى در راه خدا را دریافتم، امّا ولىّ خدا کیست که من او را دوست بدارم و دشمن خدا کیست که او را دشمن بدارم؟

پیامبر(صلى الله علیه وآله) اشاره کرد به حضرت على(علیه السلام) و فرمود: مگر این را نمى بینى؟ سپس فرمود: دوست على، دوست خداست، پس على را دوست بدار و دشمن على، دشمن خداست، پس دشمن بدار دشمن على را. سپس فرمود: دوست على را دوست بدار اگر چه کشنده پدرت و پسرت باشد و دشمن على را دشمن بدار، اگر چه پدرت و پسرت باشد.([19])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

No image

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست.
No image

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
خدایا! ببخش!

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى.

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده .
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
No image

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
Powered by TayaCMS