دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

نماز تروایح سنت است یا فرض و چرا شیعیان تراویح نمى‌خوانند؟ اگر کسى تراویح را ترک کند آیا به روزه‌اش ضرر مى‌رسد؟

No image
نماز تروایح سنت است یا فرض و چرا شیعیان تراویح نمى‌خوانند؟ اگر کسى تراویح را ترک کند آیا به روزه‌اش ضرر مى‌رسد؟

پرسش:

نماز تروایح سنت است یا فرض و چرا شیعیان تراویح نمى‌خوانند؟ اگر کسى تراویح را ترک کند آیا به روزه‌اش ضرر مى‌رسد؟

پاسخ:

تراویح عبارت است از نمازهایى که در شبهاى ماه رمضان پس از نماز عشا، توسط برادران اهل سنت به جماعت خوانده مى‌شود. این نماز از نظر هیچ یک از مذاهب اسلامى فرض نیست بلکه از نظر شافعیه و حنفیه و حنابله سنت مؤکد است و خواندن آن به جماعت نیز سنت مى‌باشد ولى از نظر مالکیه مستحب مؤکد است و برگزاری آن به جماعت مستحب مى‌باشد. [1] اکثر اهل سنّت در هر شب ماه رمضان20 رکعت تراویح مى‌خوانند که مجموعاً در طول ماه 600 رکعت مى‌شود. امّا از نظر شیعه، نمازهاى نافله مخصوص شبهاى ماه رمضان، 1000 رکعت است، به این ترتیب که در هر شب 20 رکعت خوانده مى‌شود و در 10 شب آخر 10 رکعت اضافه مى‌شود و به 30 رکعت مى‌رسد و در شبهاى 19 و 21 و 23 که احتمال قدر در هر یک از آنها وجود دارد هر شب 100 رکعت دیگر اضافه مى‌شود که مجموع رکعات به 1000 رکعت مى‌رسد. از نظر شیعه این نمازها مستحب است ولى کلمه تراویح را درباره آنها به کار نمى‌برد، خواندن آن را به جماعت جایز ندانسته و بدعت مى‌شمارد زیرا شیعه معتقد است که فقط نمازهاى فرض و نماز استسقا را مى‌توان به جماعت خواند و نیز معتقد است که نمازهاى نافله ویژه شبهاى رمضان در زمان رسول ‌اکرم ‌صلى الله علیه وآله وسلم نیز به صورت فرادا خوانده مى‌شده و این روش تا زمان خلیفه دوم ادامه داشته است تا این که شبى خلیفه وارد مسجد شده و مى‌بیند هر کسى در گوشه‌اى مشغول نماز است، دستور مى‌دهد که یکى امام شده و بقیه به او اقتدا نمایند و از آن پس بود که تراویح به صورت جماعت خوانده شده است. [2] اگر نماز تراویح ترک شود هیچ ضررى به روزه نمى‌ خورد. از نظر مذاهب اربعه اهل سنت، تراویح ارتباطى به روزه پیدا نمى‌کند یعنى هیچ‌ یک از فقهاى اهل سنت نگفته ‌است که صحت روزه مشروط به خواندن تراویح در شب است. بنابراین اگر کسى تراویح را نخواند روزه او صحیح است و تراویحى را که نخوانده است قضا هم ندارد زیرا هر یک از عبادات براى خود، حکمى جداگانه دارد و انجام ندادن یک فرض یا واجب لطمه‌اى به عبادت دیگر نمى‌زند. به طور مثال اگر کسى در ماه رمضان خداى ناکرده نماز عشا را که فرض است نخواند ضررى به روزه او نمى‌زند و روزه او باطل نمى‌شود. پاورقی: [1] الفقه على مذاهب الاربعه، ج 1، ص 342. [2] صحیح بخارى ، ج 1، ص 233، کتاب الصلوة و صحیح مسلم، ج 1، ص 283 ، باب الترغیب فى قیام رمضان. مرکز پاسخگو: موسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی http://www.mazaheb.com

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

No image

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست.
No image

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
خدایا! ببخش!

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى.

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده .
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
No image

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
Powered by TayaCMS