24 آبان 1393, 14:8
انسان اولش یک حیوانیست، بدتر از حیوانات، اگر سر خود باشد انسان، همین طور بار بیاید، هیچ حیوانی مثل انسان نیست در اینکه در شهوت در درندگی، در شیطنت، حیوانات دیگر – محدود از- حدود شیطنتشان محدود است، حدود شهواتشان محدود است، حدود آن سبعیتشان، انسان جون یک موجودی است که به حسب خلقت از همه موجودات بالاتر هست- در طرف- آن طرف، شهوت و غضب و طرف شیطنت و اینها میتواند تا تقریبا لامتناهی برود، حد ندارد، شما میبینید که اگر چنانچه انسان، فرض کنید که خانهای پیدا بکند، دنبال این است که یکی هم پیدا کند، اگر یک کشوری هم پیدا بکند، دنبال این است که یکی دیگر هم پیدا بکند، اگر همه دنیا هم تحت سیطرهاش باشد به فکر این است که در کره قمر هم شاید باشد، برود آنجا، در مریخ هم باشد، برود آنجا. محدود نیست، نه شهواتش محدود است که به یک حد خاصی بسازد، یکی، دو تا، ده تا، صد تا و نه طمعش محدود است که به یک کشور، دو کشور، ده کشور اکتفا کند، انبیا آمدند محدودش کنند یعنی مهارش کنند، این حیوان افسار گسیخته که به هیچ حدی از حدود محدود نیست.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان