بازگشت به اصفهان

بازگشت به اصفهان

دوران اقامت مجلسى در نجف را باید حد فاصل دو مرحله متمایز زندگانى او دانست. در پایان این دوران، او همتى فراتر از خود یافته بود و مى خواست که رسالت خود را در هدایت و ارشاد مردم نیز به انجام برساند. اکنون رؤیاى صادق، که یکى از راههاى الهام از عالم غیب به انسان است، براى او راه مى گشود. در خواب على(علیه السلام) را دید که به او مى فرمود تا به اصفهان برگردد اما او اصرار فراوانى مى کرد که حضرت اجازه دهد در جوار بارگاهش اقامت داشته باشد. امام(علیه السلام) فرمود که وجود او در اصفهان براى هدایت مردم مفیدتر است. پس از آن مجلسى به اصفهان بازگشت و به تألیف و تدریس مشغول شد.

از خدمات علمى در این دوران نوشتن شرحى بر صحیفه سجادیه بود. «وى در مقابله و تصحیح و نشر صحیفه تلاش بسیارى کرد و در اثر اهتمام او به این امر صحیفه سجادیه در میان مردم شناخته شد و از هجران و فراموشى بیرون آمد.»^([1])

[1] - روضات الجنات، محمد باقر خوانسارى، ج2، ص119.

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه