نظر سید عبدالله جزائرى درباره آیت الله عبدالله اصفهانی افندی

سید عبدالله جزائرى در اجازه کبیره خود، ذیل احوال میرزا عبدالله مى نویسد: «آن گاه که من خردسال بودم و میرزا عبدالله به خانه ما وارد شده بود متوجه بودم که پدرم و دیگر علماى بلاد ما از میرزا سؤالاتى مى کردند و بهره مند مى شدند، از جمله کتاب هاى کهنه و جزوه هاى مندرسى داشتیم که اوائل و اواخر آنها به گذشت زمان از میان رفته بود و ما نام آنها و مؤلفانشان را نمى دانستیم، وى اسامى کتابها و مؤلفان آنها را به پدرم گوشزد کرد. و در همان اوقات اشتباهاتى که مؤلف کتاب امل الآمل در کتاب خود داشت، در حاشیه نسخه اى که حاضر داشتیم به خط خود مى نوشت و من خود گاهى کتاب هایى را براى مطالعه او مى بردم، خرسند مى شد و مرا به خود نزدیک مى ساخت و براى توفیقات بیشتر من دعا مى کرد.»^([20])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه