نپوسیدن بدن آیت الله فاضل شربیانى

نپوسیدن بدن آیت الله فاضل شربیانى

در سال 1357 قمری دولت عراق تصمیم گرفت که راه هایى را که در اطراف حرم مطهر حضرت على، علیه السلام، براى دفن اموات منظور شده بود، مسدود کنند. در این عملیات اجساد تعدادى از علما ظاهر گردید. از آن جمله جسد پاک مرحوم آیت الله فاضل شربیانى پدیدار گشت و همگان مشاهده کردند که پیکر پاکش بعد از 35 سال تر و تازه است. مرحوم آیت الله ملاّ على واعظ خیابانى در این خصوص مى نویسد:

... پس دیدند به همان حالتى که دفن شده، تمام کفن در بدن بدون این که چیزى بپوسد و عضوى متلاشى بشود در قبر موجود است و حال آن که میان دفن و آن تاریخ، سى و پنج سال فاصله بود و چون هواى خارج به کفن رسید تغییر یافت، بدون این که در بدن شریف تغییرى پدید آید. پس کفن را تجدید و قبر شریف را بنا کردند. مقتضاى این مدت آن بود که از بدن به جز استخوان پوسیده باقى نماند و لیکن نزد خداوند متعال از براى اولیاى خود مقام منیعى(استوار) و شأن رفیعى هست که عقول مردم از معرفت کُنه آن عاجز و قاصر است. [83]

گفته مى شود که یک بار دیگر در زمان حکومت عبدالکریم قاسم (1958 ـ 1963 م) به هنگام مرمت قبور، جسد آیت الله فاضل شربیانى ظاهر شده و کاملا تر و تازه بوده است.

در آن تاریخ حدود 60 سال از رحلت ایشان مى گذشت، ولى گذشت زمان هیچ تغییرى در پیکر آن مرد بزرگ پدید نیاورده بود. [84]

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه