کشفِ آرامگاه کفعمى

کشفِ آرامگاه کفعمى

کفعمى با همه علاقه اى که به کربلا داشت، موفق نشد تا آخر عمر در آن جا بماند و مهمان حضرت ابى عبدالله(علیه السلام) بشود. وى در اواخر عمر خویش، سفرى به زادگاهش نمود که در همان جا وفات یافت و به خاک سپرده شد.

آن منطقه در اثر مرور زمان خراب شده و قبر شریف کفعمى در زیر خاک ماند و از منظر مردم پنهان گردید.

کسى آن جا را نمى شناخت و از اثر قبر او اطلاعى نداشت، تا این که بعد از قرن یازدهم هجرى قمرى، کشاورزى هنگام شخم زدن زمین، گاوآهن وى به سنگى برخورد و آن را از محل خودش تکان داد، از زیر آن سنگ جسدى با کفن تر و تازه برخاست و با حیرت تمام به راست و چپ نگاه کرد و گفت: «هل قامت القیامةآیا قیامت به پا شده است؟!» آن گاه افتاد و دوباره به خواب ابدى فرو رفت. کشاورز از مشاهده این واقعه شگفت انگیز بیهوش مى شود. و بعد از مدتى که به حال طبیعى بر مى گردد، اهالى روستا را مطلع مى کند. آنان نوشته سنگِ قبر را مشاهده مى کنند که روى آن چنین حک شده بود: هذا قبر الشیخ ابراهیم بن على الکفعمى(رحمه الله).

بعد از این واقعه، مردم قبر شریف او را بازسازى و تعمیر نمودند. هم اکنون نیز مرقد او زیارتگاه عاشقان اهل بیت(علیهم السلام) و شیعیان جهان مى باشد. بدین ترتیب، کفعمى بعد از عمرى تلاش و جهاد در راه احیاى فرهنگ اهل بیت(علیهم السلام)در سال 905 هـ .ق. در آستانه سلطنت شاه اسماعیل صفوى، در زادگاه خویش جهان را وداع گفت و به لقاى دوست شتافت.^([25])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه