شیعیان مدعی وحدت هستند و دولت ایران شیعی مذهب است پس چرا اجازه نشر کتابهای منحرف و بیارزش را میدهد؟

پرسش:

شیعیان مدعی وحدت هستند و دولت ایران شیعی مذهب است پس چرا اجازه نشر کتابهای منحرف و بیارزش را میدهد؟

پاسخ:

برای روشن شدن مفهوم وحدت و ضرورت آن توضیحاتی چند لازم است. وحدت در لغت به معنی یکی بودن - یگانه بودن و یگانه شدن است که این کلمه در علوم مختلف کاربرد مختلفی دارد، مثلا در فلسفه کلمه وحدت به همان معنی یکی بودن حقیقی است. وحدت در عرصه سیاسی وحدت مسلمین و وحدت امت اسلامی است که کاربرد خاصی مییابد. وحدت ملی یعنی اشتراک همه افراد یک ملت در آمال و مقاصد چنانکه به منزله مجموعه‌ای واحد به شمار آیند. همانطور که رهبر معظم انقلاب اسلامی در حلول سال شمسی 1379 فرمودند: وحدت ملی یکی از شعارها و اهداف نظام اسلامی در آن سال میبود یعنی همه افراد و مردمی که ساکن کشور ایران هستند با هر نوع دین و مذهب و گرایش فکری و مذهبی برای بدست آوردن یک هدف خاص و یا اهداف متعددی با هم همکاری داشته تا به آن مقصود برسند. بعضی از این اهداف که از اهداف تشکیل حکومت اسلامی را نیز تشکیل در قرآن کریم آمده در آیه 157 سوره اعراف آمده است: «الذین یتبعون الرسول الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراة و الانجیل یامرهم بالمعروف و ینههم عن المنکر و یحل لهم الطیبات و یحرم علیهم الخبئث و یضع عنهم اصرهم و الاغلال التی کانت علیهم فالذین امنوا به و عزروه و نصروه و اتبعوا النور الذی انزل مع اولئک هم المفلحون». همانا که از فرستاده خدا که پیامبر امی است پیروی میکنند. پیامبری که صفاتش را در تورات و انجیل که نزد آنهاست مییابند. آنها را به معروف دستور میدهد و از منکر باز میدارد، اشیای پاکیزه را برای آنها حلال میشمارد و ناپاکیها را تحریم میکند و بارهای سنگین و زنجیرهایی را که بر آنها بود برمی دارد. پس کسانی که به او ایمان آوردند و حمایت و یاریش کردند و از نوری که با او نازل شده پیروی نمودند. آنان رستگاراند. از این آیه شریفه میتوان نتیجه گرفت که بخشی از هدف رسالت و به تبع آن حکومت اسلامی امر به معروف و هدایت است به کارهای نیک و آنچه خواسته خداوند تبارک و تعالی است و نهی بندگان از منکر و اعمال خلاف شرع و جلوگیری از ظلم و ستم و در یک جمله میتوان اهداف داخلی یک نظام اسلامی را پیروی از قرآن و پیاده کردن احکام و حدود الهی در جامعه اسلامی دانست. امام علی(ع) در خطبه 192 نهج‌البلاغه میفرمایند: «آن اموری که موجب عزت و شوکت امتهای گذشته شد دوری گزیدن از تفرقه و پراکندگی و همت گماشتن و توصیه و ترغیب یکدیگر بر رعایت اتحاد و همبستگی بوده است آنها از هر امری که ستون فقراتشان را میشکست و قدرتشان را سست میکرد اجتناب میورزیدند؛ اموری مانند کینه توزی، بخل، حسادت، ناهم فکری، پشت کردن و دوری گزیدن از یکدیگر. بنگرید چه حالی داشتند هنگامی که با هم مجتمع بودند و هدف و آرمانشان یک چیز بود - دلهایشان هماهنگ و موافق - دستها و شمشیرهایشان در یک مسیر بود، بصیرتی کافی داشتند و تصمیمها در یک جهت بود، آیا وقتی چنین بودند فرمانروای اقطار جهان و مالک رقاب عالمیان نبودند؟». منظور از وحدت امت اسلامی وحدت معقول و وحدت اضافیه است. وحدت اضافی به وحدتی گفته میشود که دو چیز از یک جنس که متصل به یکدیگر هستند و دارای یک حکم نیز میباشند با هم وحدت پیدا کنند مثل دو آب رودخانه که یکی شوند که هر دو باقی هستند و قدرت و توانشان افزون گردد. این وحدت خواسته تمامی دلسوزان، علما و اندیشمندان از قرون اولیه اسلامی تاکنون بوده و هست. و اما در مورد این بخش از سوال که چرا اجازه نشر کتابهای منحرف و بی ارزش داده میشود؟ با توجه به بخش اول پرسش شما و پیش شرط طرح سؤال که بحث وحدت میباشد به نظر میرسد منظورتان چاپ کتابهای تاریخی و اعتقادی است که انتقاداتی در مورد حکومتها و خلافتهای اولیه اسلام و یا بعضی اعمال و رفتار مردمان و دوران حکومت امام علی(ع) دارند. در پاسخ باید گفت هر کتابی که نوشته میشود نویسنده‌ای ضرورت نوشتن و پرداختن به آن موضوع را از دیدگاه خود تشخیص داده و اقدام به نگارش آن کرده است و بیارزش بودن یک کتاب را بایستی صاحبان آرا و آگاهان در آن موضوع تشخیص دهند و نمیتوان به عباراتی چند زحمات چندین ساله شخصی را نادیده گرفت. بیشک این کتابها دارای استدلالها، برهانها و ادله‌ای از قرآن، روایات و یا کتب تاریخی معتبر هستند که میتوان با مطالعه دقیق آنها و تحقیق در مورد قسمت ادعاهایشان در مورد آنها قضاوت نمود. در کشور اسلامی ما که حوزه‌های علمیه متعددی وجود دارد و کتب و نشریات مختلف مذهبی به چاپ میرسد و پیروان هر یک از مذاهب آزادانه به تربیت عالمان و مبلغان مذهبی خود میپردازند، نشر کتاب جای تأمل ندارد هر چند خوشایند کسی و یا مذهبی نباشد البته اگر کتاب منتشر شده به اصول اعتقادی پیروان مذاهب دیگر توهین کرده باشد جلوی نشر و خرید و فروش آن گرفته خواهد شد و نویسندگان آنها مورد مجازات قانونی قرار میگیرند. و در آخر به این آیه شریفه اشاره نماییم که «الذین یستمعون القول فابتعون احسنه»{1} از اوصاف مؤمنان و دینداران این است که سخنان را میشوند و با مطالعه و دقت واقعی و کامل بهترین آنها را انتخاب مینمایند. [1]. سوره زمر، آیه 39. مرکز پاسخگو: ستاد پاسخگویی ب مسایل دینی http://www.porsojoo.com