24 بهمن 1396, 11:8
كلمات كليدي : پولشويي، تصفيه پول، پول هاي نامشروع، درآمدهاي نامشروع
نویسنده : داریوش سعادتی لیلان
از یک منظر، «پول شویی» ساز وکاری است که از طریق آن درآمدهای نامشروع ناشی از فعالیتهای غیرقانونی و سازمانیافته، مشروع جلوه داده میشود؛ برنامه جهانی مبارزه با مواد مخدر (UNDCP)، پول شویی را روندی میداند که طی آن درآمد را به عنوان یک درآمد قانونی جلوهگر نماید؛ روون بوسورت و گراهام سالت مارش نویسندگان کتاب پول شویی، در تعریف پول شویی بیان داشتهاند:
«پول شویی عبارت است از راههایی که با توسل به آنها منابع نقدینههای به دست آمده از راههای نامشروع را زیر پوششهای فریبنده قرار داده و آن را به گونهای دیگر جلوهگر ساخته تا بدین طریق تغییر شکل یافته، ماهیت این عایدات ناشی از اعمال مجرمانه، پنهان گردد».
مسأله «پولشویی» با نگرش امروزی، برای نخستین بار در سال 1979 و با کشف یک چمدان حاوی ششصد میلیون دلار پول نقد در فرودگاه پالرمو، که حاصل فروش مواد مخدر بود، مطرح گردید. کشفی که به تشکیل پرونده ایتالیایی – آمریکایی «ارتباط پیتزا» منجر شد و در سال 1985 محاکمه آن برگزار گردید؛ اما، در خصوص نخستین زمان استفاده از واژه پول شویی و رواج آن، میان محققان اتفاق نظر وجود ندارد؛ برخی عقیده دارند که ریشه واژه پول شویی به مالکیت مافیا بر شبکهای از رخت شویخانههای ماشینی در ایالت متحده آمریکا، در دهه 1930 برمیگردد؛ در آن دوران گانگسترها پولهای بدست آمده از فعالیتهای مجرمانۀ خود را با بهره جویی از کسب و کارهای به ظاهر مشروع مانند تملک و اداره رخت شویخانه صورتی مشروع و قانونی میبخشیدند؛ در مقابل گروهی دیگر انتخاب واژه پولشویی (Laundering) را دقیقا به خاطر مفهوم «شست و شو و تطهیر کردن» که در این واژه نهفته است، میدانند؛ زیرا در فرآیند پولشویی نیز با مجموعهای از نقل و انتقالات و اقدامات پولهای نامشروع را به صورتی مشروع درمیآورند؛ اگر چه قول دیگری نیز وجود دارد مبنی بر اینکه ریشه این کاربرد را به قضیه رسوایی واتر گیت مربوط میسازند.
وقتی یک شخص مالی را تحصیل مینماید که منشأ غیرقانونی دارد – خواه مستقیماٌ آن را بدست آورده باشد یا بدون اینکه خود مرتکب جرم مبنا شده باشد، با علم به اینکه مالی از راه غیرقانونی به دست آمده، آن را تحصیل نماید- میکوشد تا با استفاده از روشهای مختلف مبادرت به تطهیر آن نماید تا خود را از عواقب غیرقانونی بودن این مال برهاند؛ لذا میکوشد برای تملیک یا تسلط خود بر اموال تحت اختیارش، توجیهی قابل قبول و قانونی ارائه نماید.
با توجه به حجم عظیم درآمدهای ناشی از ارتکاب اعمال مجرمانه و تلاش برای تطهیر این درآمدها، تصمیم گیرندگان اقتصاد کلان باید پولشویی را در برنامهریزیهای اقتصادی خود در نظر گیرند؛ اما از آنجا که تعیین حجم فعالیتهای غیرقانونی و درآمدهای ناشی از آن دشوار است، موجب اختلال در داده های اقتصادی گردیده و دولتها را در مدیریت اقتصاد دچار مشکل میسازد. از آنجا که عملیات پول شویی منابع زیادی از پول را وارد بازار میکند و از سوی دیگر در زمان معینی برای انجام یک فعالیت غیرقانونی دیگر، حجم عظیمی از پول را به صورت ناگهانی از بازار خارج میکند و از آنجا که ورود نامعقول این منابع و نیز خروج ناگهانی منابع، تابع عوامل شناخته شده و قابل کنترل نیست، بنابراین بازار مالی را دچار مشکل مینماید و ثبات بازار مالی و تعامل بین دو عنصر عرضه و تقاضا را مختل میسازد. به دنبال آن اعتماد صاحبان منابع مالی صحیح به بازار از دست میرود؛ اعتمادی که نقش تعیین کنندهای در جذب منابع داخلی و خارجی در بخش تولیدی اقتصاد دارد و انگیزه صاحبان منابع برای استفاده از این بازارها از بین خواهد رفت؛ در نهایت موجب بی ثباتی در تمامی متغیرهای اقتصادی میگردد.
1- مسبوق بودن به وقوع جرم مبنا؛
2- فراملی بودن؛
3- تعدد مباشر؛
4- تخصصی بودن ارتکاب؛
5- سازمان یافتگی.
1- تصفیه پول ( تبدیل اسکناسها به یکدیگر)؛
2- انتقال پول؛
3- استفاده از نظام بانکی؛
4- استفاده از اوراق بهادار؛
5- سرمایهگذاری؛
6- معاملات ساختگی واردات- صادرات؛
7- صورت حسابهای ساختگی؛
8- ایجاد شرکتهای صوری؛
9- استفاده از روش معاوضه پول و... .
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان