پرولتاریا Proletaria

پرولتاريا، امپراتوري روم، سوسياليست،سيسموندي،لورنتزفن اشتاين، كارل ماركس، مانيفست كمونيست، ديكتاتوري پرولتاريا، جوامع كمونيست

نویسنده : (تليخص)هیئت تحریریه سایت پژوه

این واژه نخست در امپراتوری روم در قرن ششم پیش از میلاد پدیدار شد. در آن زمان به موجب قانون، زمین داران و دیگر طبقات می‌بایست با پرداخت مالیات یا خدمت سربازی به دولت خدمت کنند و آنان که چیزی نداشتند تا به دولت بپردازند می‌بایست فرزندان خود را به خدمت دولت بفرستند.

این کلمه در سده دوم مسیحی ناپدید شد و در سده پانزدهم و شانزدهم به معنای مردمی که زمین خود را از دست داده و تنها با نیروی کار خود زندگی می‌کنند به کار رفت و در سده نوزدهم نویسندگان سوسیالیست مانند سیسموندی آن را به کار بردند و کسی که آن را رواج داد یک نویسنده آلمانی به نام لورنتزفن اشتاین بود.

کارل مارکس با به کار بردن این اصطلاح در کتا‌های خود، به خصوص مانیفست کمونیست در سال 1848.م اعتبار تازه‌ای به آن داد و پرولتاریا را به عنوان طبقه‌ای که فاقد مالکیت ابزار تولید بوده و جز نیروی کار خود وسیله دیگری برای تأمین معاش ندارند، بزرگترین نیروی انقلابی جامعه و سازندگان دنیای فردا خواند.

رسالت اصلی مارکسیسم به حرکت درآوردن این طبقه و متشکل ساختن آنها برای دگرگون ساختن جامعه و سرانجام در دست گرفتن قدرت حکومت است که مارکس از آن به عنوان «دیکتاتوری پرولتاریا» یاد می‌کند.

تجربه طولانی حکومت کمونیست‌ها در شوروی و کشورهای اروپای شرقی نشان داد که شعار دیکتاتوری پرولتالیا در جوامع کمونیست نه فقط تحقق نمی‌یابد؛ بلکه حقوق و آزادی‌های نسبی و محدود پرولتاریا در جوامع سرمایه داری نیز در کشورهای کمونیستی از میان می‌رود.