شاگردان
1. شیخ احمد بن حسین حلى: وى از فاضل، اجازه روایى نیز داشته و این اجازه را فاضل به خط خود، پشت کتاب «قرب الاسناد» نوشته است که در کتابخانه آیت الله مرعشى نجفىموجود است.([16])
2. سید محمد على کشمیرى: وى در سال 1129 هـ .ق. از فاضل اجازه روایى گرفت.([17])
3. سید ناصر الدین احمد بن سید محمد بن سید روح الامین مختارى سبزوارى (1080 ـ 1130 هـ .ق.): وى مورد توجه فاضل هندى بود.
فاضل هندى به وى اجازه روایى داد، سبزوارى داراى آثار بسیارى است، از جمله: زواهرالجواهر، شرح بر احتجاج طبرسى و شرح نهج البلاغه.([18]) قبر او در تخت فولاد اصفهاناست.([19])
4. ملاعبدالکریم بن محمد هادى طبسى: او از فاضل هندى اجازه روایى داشت. فاضل این اجازه را پشت کتاب من لایحضره الفقیه ـ که در کتابخانه آیت الله مرعشى موجود است ـ نوشت.([20])
5. شیخ محمد بن حاج على بن امیر محمود جزائرى تسترى: سید عبدالله جزائرى وى را صاحب تألیفات فراوان دانسته است.([21])
6. مولى نصیرى امینى: وى از فاضل اجازه نقل روایت داشت.([22])
7. میرزا عبدالله افندى: وى از شاگردان آقا حسین خوانسارى، آقا جمال، فاضل هندى و علامه مجلسى بود.([23])
8 . میرزا بهاءالدین محمد مختارى (1080 ـ 1140 هـ .ق.): وى فرزند سید محمد باقر حسینى مختارى سبزوارى نائینى اصفهانىاست و اجازه اى از صاحب کشف اللثام دارد.([24])
از او بیش از 40 کتاب و رساله به یادگار مانده است.([25])
9. على اکبر بن محمد صالح حسنى لاریجانى: وى نسخه اى از کشف اللثام را به خطّ خود نوشته و اجازه استادش نیز در آن موجود است.([26])
10. محمد صالح کزازى قمى: وى در سال 1126 هـ .ق. به اصفهان رفت و نزد فاضل هندى به تحصیل پرداخت. وى فتواهاى فاضل هندى را در رساله اى به نام «تحفة الصالح» گردآورد([27])و به شاه سلطان حسین صفوى اهدا کرد.([28])
11. سید صدرالدین محمد حسینى قمى همدانى: وى شرحى بر «عدة الاصول» نوشته که تقریظى از فاضل هندى بر آن موجود است. این کتاب در کتابخانه آیت الله مرعشى موجود است.([29]) وى استاد وحید بهبهانى بود.([30])
12. محمد تقى اصفهانى، مشهور به «ملاتقیا» اجازه اى از فاضل هندى براى او در سال 1118 هـ .ق. صادر شده است.([31])
13. شیخ عبدالحسین بن عبدالرحمن بغدادى: فاضل در سال 1134 هـ .ق. رساله «الاحتیاطات اللازمة العمل» را بر او املا کرده است.([32])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه