13 مهر 1394, 15:28
عزل از ریاست
دل کندن از میز ریاست براى هر کسى راحت نیست، ولى شیخ مغنیه دینش را به ریاست دنیوى نفروخت و چیزى که براى دیگران مایه نکبت بود، براى او مایه رحمت شد.
مغنیه دست به قلم برد([9]) و کتاب هاى ارزشمندى تألیف کرد. او در ابتدا، شروع به تألیف کتاب جیبى و کوچک کرد، از جمله «الله و العقل»، «النبوة و العقل»،... که بیش تر آن ها در مجموعه «عقلیات اسلامى» گرد آمده است. وقتى از او پرسیدند: چرا شما کتاب هاى قطور و گران قیمت را رها کرده، به کتاب هاى جیبى و کوچک پرداخته اید؟ جواب داد: روزى از خیابان هاى بیروت عبور مى کردم، دیدم جوانى در همان حالى که با یک دست ساندویچ مى خورد، با دست دیگر یک کتاب جیبى گرفته و مشغول خواندن است. اگر کتاب بزرگ بود، این طور قابل استفاده نبود.([10])
بعدها او دست به تألیف کتاب هاى قطور زد و «الشیعة و التشیّع»، «معالم الفلسفة الاسلامیة»، «الفقه على المذاهب الخمسة»، «فقه الامام جعفر الصادق» و... را نوشت.
بزرگ ترین اثر او «تفسیر الکاشف» است. اثر ارزشمند دیگر مغنیه به نام «فقه الامام الصادق» در سال 1385 هـ .ق. جایزه اى به مقدار 5000 لیره گرفت که در نوع خود بى نظیر بود.([11])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان