تدریس
این مرجع فقید، پس از درگذشت اساتیدش به تدریس خارج فقه و اصول روی آورد و شاگردان بسیاری را تربیت کرد. حوزه ی درسی ایشان در خوزستان و بروجرد ـ هنگامی که برای تغییر آب و هوا به بروجرد تشریف می بردند ـ از بهترین حوزه های علمیه بوده است. همه ی شرح احوال نویسان او را به احاطه بر علوم عقلی و نقلی و تحقیق و قوت اندیشه و دقت نظر و استواری رأی ستوده اند.
گویند: مرحوم آیت الله بروجردی، علما و فضلا را به شرکت در درس ایشان ترغیب می فرمود و از مراتب علمی اش تقدیر می کرد.[13]
شاگردان
گروهی از شاگردان ایشان[14]، که به برکت وی همگی به درجات والای علمی نائل آمدند و برخی از ایشان جزء مراجع تقلید شیعه شدند، عبارت اند از آیات عظام و حجج اسلام:
1 ـ حاج سید احمد موسوی خوانساری (1309 ـ 1405 قمری) صاحب جامع المدارک.
2 ـ حاج سید اسد الله نبوی دزفولی (1313 ـ 1403 قمری) صاحب توضیح المسائل و مناهج الحق. وی بیش از 20 سال در درس استاد شرکت کرد و مورد توجه ایشان قرار گرفته بود شاگردان استاد، پس از رحلتش به درس ایشان حاضر شدند.
3 ـ حاج سید محمدحسن آل طیب جزایری (1329 ـ 1416 قمری) نویسنده ی تضمین الفیة بن مالک
4 ـ حاج شیخ محمدعلی معزّی دزفولی (1299 ـ 1390 قمری) داماد و پسر عموی معظم له و صاحب تجدید الدوارس و تحدید المدارس و توضیح المسائل.
5 ـ حاج شیخ بهاء الدین حجتی بروجردی
6 ـ حاج سید محمد حسن نبوی (1301 ـ 1391 قمری)
7 ـ حاج سید محمدمهدی آل طیب جزایری (1310 ـ 1362 قمری) صاحب توضیح المسائل و شرح وصیت امیرالمؤمنین، علیه السلام.
8 ـ شیخ محمد علی انصاری دزفولی (1311 ـ 1353 قمری) صاحب شرح رسائل.
9 ـ حاج سید محمدلطیف سجادی آل علی (1326 ـ قمری) نویسنده ی ارمغان رمضان و پاسداران دین.
10 ـ سید محمدتقی آل طیب جزایری شوشتری (1329 ـ 1365 قمری) مؤسس مدرسه ی علمیه ی آل طیب در اهواز
11 ـ حاج سید محمدحسین موسوی دزفولی، معروف به مفید (1292 ـ 1368 قمری)
12 ـ سید نعمت الله جزایری شوشتری (1326 ـ 1362 قمری)
13 ـ حاج سید محمدحسین دزفولی (1301 ـ 1362 قمری)
14 ـ شیخ محمدکاظم معزّی (1334 ـ 1389 قمری) مترجم قرآن مجید و کتاب ابوالشهداء حسین بن علی
برخی از کسانی که از او اجازه روایت گرفته اند، عبارت اند از:[15]
آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی (1315 ـ 1411 قمری)؛ آیت الله شیخ محمدجعفر انصاری اهوازی (1312 ـ 1370 قمری)؛ آیت الله سید آقا جزایری؛ آیت الله سید عدنان سید شبّر و آیت الله شیخ بهاء الدین حجتی بروجردی و آیت الله حاج سید محمد علی سبط.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه