13 مهر 1394, 15:28
تدریس
آقاى غفارى بنا به دعوت یکى از اساتید ممتاز دانشگاه براى تدریس به دانشگاه دعوت شد و حدود هفده سال در دانشگاه امام صادق(علیه السلام)، تربیت مدرّس، دانشکده الهیّات تهران و دانشگاه آزاد تدریس کرد و در این سالها در پدید آمدن حداقل پنجاه پایان نامه به عنوان استاد راهنما و مشاور نقش داشته است.
در کلاسهاى درس همواره از دانشجویان خواسته است که در پذیرش سخنان علمى مقهور شخصیّت هیچ عالمى نشوند و حرف حقّ را از همه کس بپذیرندزیرا چه بسا مطلبى را ایشان به آنان مى گفت که بر بعضى شگفت مى آمد که اگر مطلب چنین بود چرا فلان آقا این را نگفته است؟ به عنوان نمونه وقتى مى گفت در دعاى خود به جاى «أمن یجیب...»، «یا من یجیب مضطرّ إذا دعاه...» بگو، پذیرش آن بر دانشجویان سخت بود، تا اینکه مواضع دعا را از «بحار الأنوار» و دیگر کتب حدیثى([4]) نشان مى داده که اهل بیت(علیهم السلام) هم هنگام دعا «یا من یجیب...» مى گفتند و صورت صحیح دعا این است.([5])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان