13 مهر 1394, 15:28
مدرّسى گرانمایه
میرزا طاهر تحصیلات خود را در ادبیات عرب و فارسى، منطق، ریاضیّات، طب، الهیّات، عرفان، اخلاق، فقه، حدیث، تفسیر و سیر التواریخ با استفاده از محضر استادان که اجمالاً به آنان اشاره شد به پایان رسانید و اکثر عمر خود را به تدریس علم معقول در مدرسه عالى ناصرى (مدرسه سپهسالار جدید) مشغول بود همچنین او نه تنها در فلسفه و حکمت بلکه در تمامى دانشهاى معقول و منقول سرآمد اقران به شمار مى رفت و در هیأت و طب قدیم هیچ کس به پایش نمى رسید در مدرسه کاظمیه و مدرسه عالى حقوق و علوم سیاسى به تدریس معقول مشغول بود.([17])
به ریاضیّات آگاهى بسیار داشت و تحریر اصول اقلیدس ـ از خواجه نصیر الدّین طوسى ـ را تدریس مى نمود. در آن سالها که وى استاد درس معقول در مدرسه سپهسالار بود، بامداد هر روز کتابهاى درسى را با سادگى در زیر بغل مى گرفت. از خانه خود واقع در خیابان رى پیاده به مسجد سپهسالار مى رفت. او پس از عبور از سه راه امین حضور و سرچشمه به مدرسه مى رسید و پس از پایان درس و بحث این راه نسبتاً طولانى را تا منزل مجدداً مى پیمود. خانه او که در حقیقت دار العلم بود و درِ آن همواره به روى دانش پژوهان و طالبان معرفت باز بود. وى از جمله مدرّسان علوم سیاسى نیز به شمار مى رفت. در مجالس و محافل او مخاطبان سراپا گوش مى شدند و وقتى در مباحث ادبى و بخصوص علم رجال صحبت آغاز مى کرد آن چنان متحیّر مى گردیدند که گویى قفل سکوت بر دهانشان زده اند. محضرى دلنشین و بسیار خوش داشت و برخوردارى از صراحت لهجه آمیخته با مناعت طبع به وى قدرت ابراز عقایدش را بدون کمترین هراس مى داد. قوه حافظه اش شگرف و بدان حدّ بود که حتّى تا واپسین روزهاى زندگى توان این را داشت که آموخته خود را از صفحه ضمیر بر زبان جارى سازد.([18])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان