14 مهر 1394, 11:47
«آیت الله حائرى در قم کنار حجره ما حجره داشت. درس خارج فقه و اصول آیت الله میرزا هاشم آملى و چند درس دیگر را با هم مى رفتیم. ایشان در جوانى و همان زمان طلبه اى کوشا و جدّى و اهل دانش و جستجوگر بود. کتابهاى زیادى مطالعه مى کرد. مثل پدرشان کتوم بود و دوست نداشت درباره زندانى شدن ها، تبعیدى ها و شکنجه هایى که دیده است، صحبت کند. در نوجوانى تحت تربیت و تأثیر عرفانى پدر قرار گرفت و در جوانى با برخى از عرفاى بزرگ به سیر و سلوک مشغول بود. ارادت ایشان نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) به خصوص حضرت زهرا(علیها السلام)خالصانه و عجیب است. آقاى حائرى جوشش فکرى عجیبى دارد و بسیار فعال و پیگیر کارها مى باشد. براى استان فارس و شیراز اقدامات بسیار مفیدى انجام داده ا ست. نسبت به امام و بعد از ایشان به مقام معظم رهبرى علاقه شدیدى دارد. یک زمانى فرمود: اگر من کسالتى پیدا کردم مرا خدمت آقا ببرید تا ایشان دعا کند. او تا این حدّ به مقام ولایت اعتقاد دارد.»[23]
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان