13 مهر 1394, 13:51
جناب شیخ محمدحسن مولوى از عالم بزرگوار حاج سید محمد رضوى کشمیرى فرزند آقا سید مرتضى کشمیرى چنین نقل کرده است:
«در کشمیر، کوهى است که در دامنه آن حسینیهاى قرار دارد. ساختمان حسینیه طورى است که از بیرون آن مىتوان داخل را مشاهده کرد. جهت روشنایى، در پشت بام حسینیه پنجرهاى گذاشتهاند. هر سال در روز عاشورا، جمعى از شیعیان در آنجا جمع شده و مراسم عزاى سالار شهیدانعلیه السلام را برگزار مىکنند. شیرى در آن نزدیکىها زندگى مىکند که هر سال در شب اوّل محرّم، از بیشهاش بیرون مىآید و خودش را در پشت بام حسینیه رسانده، سرش را از آن روزنه داخل مىکند و به عزاداران مىنگرد و قطرات اشک از چشمانش جارى مىشود. و بعد از مجلس، راهش را مىگیرد و به بیشهاش بر مىگردد. این برنامه تا شب عاشورا به همین کیفیت، ادامه مىیابد. به همین دلیل، در این قریه، هیچگاه اوّل محرم اشتباه نمىشود و با آمدن آن حیوان، همه مىفهمند که شب اول محرم فرا رسیده است.»
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان