3 خرداد 1395, 23:3
روش و اخلاق حضرت رسول اکرم(ص) در خارج ازمنزل اين بود که زبان خود را از غير سخنان لازم باز مي داشت و با مردم انس مي گرفت و آنان را از خود دور نمي کرد، بزرگ هر قومي را گرامي مي داشت و آن را بر ديگران حاکم مي ساخت، هميشه از مردم برحذر بود و خود را حفظ مي کرد و مي پائيد، بدون آنکه صورت از آنان بپيچد و يا بدخلقي کند، از اصحاب خود تفقد و دلجويي به عمل مي آورد و از مردم حالشان را مي پرسيد و هر کار نيکي را تحسين و تقويت مي کرد و هر کار زشتي را تقبيح مي نمود و کوچک مي شمرد و در همه امور ميانه رو بود، گاهي افراط و گاهي تفريط نمي کرد، از کار مردم غفلت نمي نمود مبادا آنان منحرف شوند و درباره حق کوتاهي نداشت و از آن هم تجاوز نمي کرد، اطرافيان آن حضرت از نيکان بودند و برترين آنان نزدش کساني بودند که مردم را بيشتر نصيحت کنند و بزرگترين ايشان کساني بودند که درباره برادران ديني بيشتر مواسات و خيرخواهي داشته باشند. (1) از انس بن مالک روايت شده که مرد اعرابي با رسول اکرم(ص) برخورد کرد و عباي آن حضرت را شديدا کشيد تا جايي که من ديدم به کنار گردن رسول الله اثر گذاشت، آنگاه گفت: اي محمد دستور بده از مال خدا که نزدت موجود است به من بدهند، حضرت رسول با خنده متوجه او شد و دستور داد به او چيزي بدهند.(2)
________________________
1- معاني الاخبار، ج 1، ص 8 2- بحار الانوار، ج 16، ص 230
روزنامه كيهان، شماره 21058 به تاريخ 24/2/94، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان