10 آبان 1396, 10:48
نویسنده : حضرت امام خمینی (ره)
انسان خود خواه است مگر اینکه از این جلد بیرون برود و همه کمالات را منحصر به آن علمی را که یافته است و ادراک کرده است و خوانده است (می داند) فقیه خیال می کند غیر فقه چیز دیگری نیست ، در عالم ، عارف هم خیال می کند غیر از عرفان چیزی نیست ، فیلسوف هم خیال می کند غیر از فلسفه چیزی نیست ، مهندس هم خیال می کند غیر از هندسه چیزی نیست ... آنچه باید با آن راه را پیدا کند، همان مانع میشود. آن علمی که باید انسان را هدایت کند مانع از هدایت می شود، علم های رسمی همه همینطورند، انسان را از آنچه باید باشد محجوب می کند. خودخواهی می آورد، وقتی علم در قلب غیرمهذب وارد بشود انسان را به عقب می برد و هرچه زیادتر انبار شود مصائبش زیادتر است ... و من نمی دانم کی ماها باید خودمان را مهذب کنیم که لااقل این علوم رسمی از خدا مانعمان نشود؟ از ذکر )الله ( مانعمان نشود؟ این هم خودش یک مسأله ای است که اشتغال به علم اسباب این نشود که از خدا غافل شویم ... ما از حجاب های ظلمانی بیرون نرفته ایم ، توی حجاب ها می لولیم و تا آخر چه خواهد شد؟ علم در نفوس ما تأثیر نکرده الا سوء علم ها، علوم شرعیه و علوم عقلیه که آن بیچاره ها اسمش را )ذهنیات ( می گذارند آن محجوب ها، می گویند (اینها) ذهنیات هستند یعنی عینیت ندارند. اینها وسیله برای رسیدن به مقصد هستند، هرکدام ما را از آن مقصد باز دارد، دیگر علم نیست ، حجاب ظلمانی است [1].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان