18 دی 1396, 15:16
افراط در قوه شهوت عبارت از آن است که عقل انسان مقهور شهوت شده و همّت مرد مصروف تمتّع از زنان و کنیزان گردد و از پیمودن راه آخرت محروم شود. در این حال گاهى دین مقهور هوى شده و انسان به ارتکاب فحشاء و منکر گرفتار مىشود، و گاهى به فسق حیوانى که مولود تسلط شهوت بر عقل است منتهى مىگردد و در این صورت قوّه واهمه عقل را تسخیر کرده در اختیار قوه شهوت قرار مىدهد، در حالى که عقل براى فرماندهى خلق شده است، عقل آفریده شده تا از او اطاعت شود، نه خدمت شهوت کرد، آلت دست او باشد.
این مرض، مرض قلبى است که از همّت خالى شده باشد.
و به همین دلیل است که گفتهاند: شیطان به زن مىگوید: تو نیمى از لشکر منى، تو تیرى هستى که چون پرتابش کنم به خطا نرود، تو محلّ اسرار من و در حوائج رسول منى.
بنابر این نصف لشکر شیطان را شهوت و نصف دیگر آن را غضب تشکیل مىدهد.
بزرگترین شهوت، میل مرد به زنان است. خوددارى از اجابت این میل در اولین مرحله پیدایش آن لازم است به این ترتیب که از نگاه کردن مکرّر و فکر درباره آنچه در اولین نگاه دیده مىشود پرهیز شود، و گر نه در صورتى که جاى خود را محکم کند، دفع آن مشکل مىشود. به همین خاطر است که گفتهاند چون آلت مرد حرکت کند دو سوم عقلش زائل مىشود.
قرآن کریم مىفرماید:قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ ابْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ[1].
و نبى اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلّم مىفرماید: نگاه تیرى مسموم از تیرهاى شیطان است، هر کس از خوف خدا نگاه کردن را ترک کند، خداى تعالى ایمانى به او عطا مىکند که حلاوت آن را در قلبش مىیابد[2].
و مىفرماید: از فتنه دنیا و فتنه زنان بپرهیزید زیرا اولین فتنه بنى اسرائیل از جانب زنان بود.
تفریط قوّه شهوت ممکن است به یکى از دو صورت محقّق شود.
1 - اینکه انسان داراى عفّتى خارج از حدّ اعتدال باشد.
2 - اینکه دچار ضعف در آمیزش باشد.
جهت تفریط نیز مانند افراط ناپسند و مذموم است.
در قوّه شهوت، پسندیده آن است که شهوت، در حدّ اعتدال بوده، و در محدوده عقل و شرع مورد استفاده قرار گیرد.
و هرگاه رو به افراط گذارد راه شکستن آن گرسنگى، روزه و ازدواج است.
نبىّ اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلّم مىفرماید: اى گروه جوانان بر شما باد ازدواج، و هر کس قادر به ازدواج نیست بر او باد روزه، زیرا روزه بر منزله اخته کردن مرد است[3].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان