18 مهر 1396, 13:56
قال رسول الله (صلی‌الله علیه وآله وسلم):
«یا سلمان! مَنْ اَحَبَّ فاطمه ابنتی فهو فی الجنّة معی...»
(فرائد السمطین، ج2، ص 68)
رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«ای سلمان! کسی که فاطمه دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است...»
به سند صحیح از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) 75 روز پس از پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم) زنده بودند، پس از شهادت پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم) 3 مرتبه به منزل امیرالمؤمنین (علیه السلام) هجوم آوردند و در هر مرتبه به طریقی به اهل بیت (علیه السلام) جسارت کردند. در یکی از دفعات درِب منزل آن حضرت را آتش زدند و به زور وارد شدند، در حالی که حضرت فاطمه (سلام الله علیها) پشت در بود. بر اثر اصابت در، پهلوی آن حضرت شکست و محسن (علیه السلام) سقط شد و میخ در، سینه آن مخدره را آزرد و آن حضرت بیهوش روی زمین افتاد. آن‌گاه چهل مرد جنگی هجوم آوردند و مولی الموحدین (علیه السلام) را با دست بسته و سر و پای برهنه به مسجد بردند. حضرت زهرا (سلام الله علیها) به محض آنکه به هوش آمدند، با کمک فضه خود را به امیرالمؤمنین (علیه السلام) رساندند و از بردن آن حضرت به مسجد مانع شدند. در آن هنگام "قنفذ" و "مغیره" با تازیانه و غلاف شمشیر بر بدن پاره تن رسول خدا زدند تا حدی که از بازوی آن حضرت خون جاری شد و بیهوش روی زمین افتاد.
عموم علمای اهل سنّت، همچون "ابن ابی‌شیبه" در "المصنف"، "ابن قتیبه" در "الامامة و السیاسة"، "بلاذری" در "انساب الاشراف"، "طبری" در "تاریخ الامم و الملوک" و "مسعودی" در "اثبات الوصیّه" این حدیث را به تفصیل نقل کرده‌اند.
منبع: علی‌خواه، شهادت مادرم زهرا (سلام الله علیها) افسانه نیست، فصل2.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان