منشویسم menshevism

منشويسم، سوسياليست ، روسيه، بولشويك ، حزب سوسيال دموكرات، پلخانف، آكسلرود، مارتوف

ایدئولوژی و روش سیاسی سوسیالیست‌های میانه رو روسیه که بعد از انشعاب (1903) بولشویک‌ها از «حزب سوسیال دموکرات کارگران روسیه» شکل گرفت. منشویک‌ها اقلیت حزب (منشویک به زبان روسی به معنای اقلیت است) و بولشویک‌ها اکثریت آن را تشکیل می‌دادند و این تقسیم‌بندی در کنگره حزبی پیش از جدایی دو گروه از هم پیدا شد. منشویک‌ها در اوت 1917 به صورت حزب متشکل شدند. منشویک‌ها و بولشویک‌ها پس از جدایی از یکدیگر در 1906 باز با هم رسماً متحد شدند، اما کشاکش بر سر تسلط بر «حزب سوسیال دموکرات» میان آن دو گروه هم‌چنان ادامه داشت.

منشویک‌ها، که مهم‌ترین کسانشان پلخانف، آکسلرود و مارتوف بودند، در مورد جریان توسعه تاریخی روسیه، همان دید اصلی مارکسیستی را پذیرفته بودند و با نظر لنین در مورد نقش حزب مخالف بودند. جدایی میان دو گروه بر سر مسائلی مانند مبارزه زیر زمینی یا علنی و قانونی دفاع از میهن یا شکست پذیری انقلابی (یعنی کشاکش بر سر این که در جنگ جهانی وظیفه سوسیالیست‌های روسیه، دفاع از میهن است یا پذ یرش شکست روسیه برای دامن‌زدن به شرایط انقلابی، که لنین هوادار نظر دوم بود)، سخت‌تر شد. این مسائل هم‌چنین میان منشویک‌ها نیز نفاق انداخت. به طور کلی، منشویک‌ها نرم‌تر از بولشویک‌ها بودند و برای همکاری با دیگر حزب‌ها، از جمله غیر سوسیالیست‌ها، در راه مبارزه با یکه سالاری تزاری و برای دموکراسی قانونی آماده‌تر بودند.

پس از انقلاب فوریه 1917، منشویک‌ها در بیشتر سویت‌ها، اکثریت داشتند. پس از آن که بولشویک‌ها در اکتبر 1917 قدرت را به دست گرفتند، منشویک‌ها کوشیدند به صورت اپوزیسون قانونی درآیند، اما بولشویک‌ها سرانجام در 1922 آنان را سرکوب کردند. در 1931 استالین یک سلسله دادرسی‌های نمایشی علیه منشویک‌ها به راه انداخت. این حزب، موجودیت خود را در بیرون از روسیه حفظ کرد و رهبران آن تا اواخر دهه 1960 اوضاع روسیه را در نشریه‌های خود بررسی و تفسیر می‌کردند.