دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

آب

No image
آب

كلمات كليدي : مطلق، مضاف، گذرگاه

نویسنده : مؤسسّه دائرة المعارف فقه اسلامي

آب: آنچه آب نامیده شود، هر چند به طور مَجاز.

افزودن بخش دوم شناسه بدین جهت است که اطلاق آب بر مثل آب مضاف (-آب مضاف)به نحو مجاز است.از آب، در باب های طهارت، اطعمه و اشربه و احیاء موات از جهات گوناگون سخن رفته است.احکام آن افزون بر باب های یاد شده به مناسبت در باب های صلات، خمس، انفال، صوم، حج، جهاد، تجارت، مزارعه و صید و ذباحه نیز آمده است.

آب به مطلق (- آب مطلق) و مضاف، مشکوک (- آب مشکوک) و غیر مشکوک، مشتبه (- آب مشتبه) و غیر مشتبه و مستعمل (- آب مستعمل) و غیر مستعمل، کثیر (- آب کثیر) و قلیل (- آب قلیل) تقسیم می شود.[1] در این جا به احکام کلی آن اشاره می شود.

طهارت و نجاست: آب، پاک و پاک کنندۀ هر چیز نجسی است که قابل پاک شدن است، و نیز برطرف کنندۀ حدث (-حدث) می باشد.[2] آب قلیل به محض ملاقات نجس به قول مشهور و آب کثیر با تغییر رنگ، بو یا مزه آن به وسیلۀ نجاست، نجس می شود[3] (آب نجس).

عبادات: وضو و غسل جز با آب صحیح نیست.[4] ادرار کردن در آب، مکروه است.[5]

نماز گزاردن در گذرگاه آب[6] و نیز آب بستن به منطقۀ دشمن در حال جهاد کراهت دارد.[7] به قول مشهور، روزه با فرو بردن سر در آب باطل می شود و این کار در روزۀ واجب معین[8] و نیز قضای روزۀ ماه رمضان در بعد از ظهر، حرام نیز می باشد.[9]

تملّک: آب موجود در زمین مباح (- مباحات اصلی) از مشترکات (- مشترکات) است که با حیازت (- حیازت) قابل تملّک است. همچنین به قول مشهور، کندن چاه در زمین مباح به قصد تملّک یا در ملک خود، سبب تملک آب آن است.[10] آب های مباح مانند چشمه و باران که در جوی های شخصی جمع می شود، به قول مشهور از آنِ مالک آن است.[11]

خرید و فروش:فروختن آب با پیمانه، وزن یا مشاهده در صورت محصور بودن، مانند آب حوض جایز است.[12]لیکن در صحت خرید و فروش مثل آب چاه که دارای جوشش است و دائم آب تازه با آب قبلی مخلوط می شود اختلاف می باشد (- آب چاه). در آب، ربا (- ربا) نیست.[13]

نوشیدن: نوشیدن آب دارای آدابی همچون گفتن بسم الله، نشسته نوشیدن در شب و ایستاده در روز می باشد[14] (- نوشیدن).

مزارعه: از شرایط صحّت عقد مزارعه (- مزارعه)، قابلیّت زمین برای بهره برداری به دلیل داشتن آب است.[15]

حیوان: دادن آب به حیوان پیش از ذبح آن، مستحب است.[16]عرضۀ آب بر حیوان هنگام رسیدن به آب از حقوق چارپا بر صاحبش شمرده شده است.[17]

مقاله

نویسنده مؤسسّه دائرة المعارف فقه اسلامي

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

No image

احتضار

No image

احرام

No image

ارباب خمس

No image

اشتداد

No image

احتکار

پر بازدیدترین ها

No image

اجازه کاشفه یا ناقله

No image

قاعده جبّ

No image

قاعده نفی سبیل

No image

احتضار

No image

تدلیس

Powered by TayaCMS