10 آبان 1396, 15:37
نویسنده : حضرت امام خمینی (ره)
من امیداورم که ما این حجاب جحود[1] را از قلب هایمان برداریم و از خدای تبارک و تعالی بخواهیم که ما را آشنا کند به لسان قرآن . زبان قرآن یک زبان خاصی است ، ما آشنا بشویم به آن زبانی که با آن زبان ، قرآن وارد شده است ، قرآن مثل انسان می ماند که یک موجودی است همه چیز دارد منتها مثل انسان بالفعل می ماند، قرآن یک سفره ای است که خود پهن کرده است برای همه بشر، یک سفره پهنی است ، هر کس به اندازه اشتهایش از آن می تواند استفاده کند، اگر مریض نباشد که بی اشتها بشود، امراض قلبیه آدم را بی اشتها می کند، اگر مریض نباشد و اشتهای قلبیش باشد از قرآن استفاده می کند، یک سفره پهن است که همه از آن استفاده می کنند... قرآن هم اینطوری است که سفره پهنی است برای همه ، هرکس به اندازه آن اشتهایی که دارد و آن راهی که پیدا می کند به قرآن استفاده می کند[2]... قرآن کتاب آدم سازی است برای آدم ساختن آمده اند، کتاب حیوان سازی نیست ، کتاب تعمیر مادیت نیست ، همه چیز است ، انسان را به تمام ابعاد تربیت می کند، مادیات را قبول دارد، در پناه معنویات و مادیات را تبع معنویات قرار می دهد[3].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان