6 فروردین 1387, 0:0
كلمات كليدي : امام صادق(ع)، 17 ربيع الاول، پيامبر اسلام، جعفربنمحمد
نویسنده : یدالله حاجیزاده
امام جعفر صادق (ع) بنا به نقل مشهور در روز ولادت نبي گرامي اسلام(ص) يعني 17 ربيع الاول در شهر مدينه به دنيا آمد. عموم مورخان سال ولادت ايشان را سال 83 هجري ذكر كردهاند.[1] در كتاب تاريخ تشيع آمده است:
«امام جعفر صادق (ع) در روز جمعه يا دوشنبه هفدهم ربيع الاول سال 80 يا 83 هجري، مصادف با ولادت رسول خدا (ص) ديده به جهان گشود.[2]
و در كتاب «موسوعة الامام الصادق» آمده است:
«شهيد اول در"دروس"[3]،روز ولادت حضرت را 17 ربيع الاول سال 83 هجري ذكر كرده است و همين قول مشهور نزد شيعه است. و اين روزي است كه رسول خدا در اين روز به دنيا آمد. و اين مطلب نزد ائمه اهل البيت ثابت ميباشد. و البته اهل خانه بهتر از ديگران از وضع خانه خبر دارند».[4]
سپس ايشان مينويسد:
«هم زماني ولادت رسول خدا (ص) و امام صادق (ع) ميتواند به اين نكته اشاره داشتهباشدكههمانگونه كهرسول خدا(ص)دين اسلام را براي هدايت انسانها آورد...، امام صادق (ع) نيز با توفيقي كه به واسطه شرايط زماني براي ايشان حاصل شد، موفق شد آموزههاي اسلامي را احيا كند و در جهان اسلام منتشر سازد».[5]
پدر بزرگوار امام جعفر صادق(ع)، حضرت امام محمد باقر (ع) و مادر گرامي آن حضرت «فاطمه» كه به «ام فروه» مشهور است ميباشد.[6] امام صادق (ع) همواره از مادر خويش به نيكي ياد ميكرد و پارسائي، ايمان و نيكوكاري وي را ميستود. شيخ عباس قمي مينويسد:
«امام صادق (ع) در حق مادرش فرمود:
"كانت امّي ممّنْ آمَنَتْ و اتَّقَتْ و احْسَنَتْ".
مادرم از كساني بود كه ايمان آورد و پرهيزكاري و احسان و نيكوكاري پيشه كرد و خداوند نيكوكاران را دوست دارد».[7]
از جمله مهمترين القاب امام صادق (ع) ميتوان به صابر، فاضل، طاهر و صادق اشاره كرد. «صادق» مشهورترين لقب آن حضرت است، كه توسط رسول خدا (ص) به ایشان داده شد. امام سجاد (ع) در روايتي از پدرش سپس از جدش و او از رسول خدا (ص) روايت كرده است كه پيامبر اكرم (ص) فرمود:
«وقتي فرزندم جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابيطالب (ع) به دنيا آمد، او را «صادق» بناميد. چرا كه در اولاد او فردي همنام اوست كه ادعاي امامت خواهد كرد،[8] در حالي كه حقي در اين رابطه ندارد و كذّاب ناميده ميشود».[9]
در زمان ولادت امام صادق (ع) امويان بر قلمرو اسلامي حاكميت داشتند. امويان تا سال 132 هجري حكومت كردند. امام صادق (ع) در سال 114 هجري به امامت رسيد و تا سال 148 هجري كه مصادف با حكومت منصور عباسي بود، امر پيشوايي شيعيان را بر عهده داشت. سپس در همين زمان به دستور خليفه عباسي به شهادت رسيد.
[1]- محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، قم، آل البييت (عليهالسّلام)، 1413، ج 2، ص 304 و كليني، محمد بن يعقوب؛ الكافي، تهران، دارالكتب الاسلاميه، 1338، ج1، ص 472.
[2]- خضري، سيد احمد رضا و ديگران؛ تاريخ تشيع، قم، پژوهشكده حوزه و دانشگاه، 1385، ج1، ص 239.
[3]- نام يكي از كتابهاي ايشان است.
[4]- قزويني، محمدكاظم؛ موسوعة الامام الصادق (عليهالسّلام)،اهل البيت ادري بما في البيت، قم، بصيرتي، 1414، ج1، ص 160.
[5]- همان، با اندكي تصرف.
[6]- همان، ص 157، ام فروه كنيه ايشان بوده است.
[7]- قمي، شيخ عباس؛ منتهي الامال، بيجا، مطبوعاتي حسيني، ص 710.
[8]- اشاره به جعفر كذاب فرزند امام هادي (عليهالسّلام) كه ادعاي نيابت امام حسن عسكري (عليهالسّلام) را داشت.
[9]- شيخ صدوق، علل الشرايع، نجف، مكتبه الحيدريه، 1386ه، ج1، ص 234.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان