کشتار فلسطینی ها در اردوگاه‌های صبرا و شتیلا

روزنامه ابتکار

شنبه 25 شهریور ماه 1396

قرن بیستم همراه با رخدادهایی بود که هرگز از ذهن مردمان نمی‌رود. رخدادهایی که تلخی‌های آن از شیرین‌هایش بیشتر بود. تجربه دو جنگ جهانی، بمباران اتمی، جنگ سرد، قیام‌ها و کشتارها و کودتاها پی‌درپی، آزمایش‌های هسته‌ای و آوارگی مردمان کشورهای مختلف، تنها بخشی و جزئی از این رویدادهاست. از جمله این وقایع هولناک که از سال 1948 در سرزمین فلسطین آغاز شد، خروج اجباری عرب‌های ساکن فلسطین از این کشور بود. مردمی که ناچار شدند در اثر مولود نامیمونی به نام رژیم اسرائیل از خانه و کاشانه خود بروند و در اردوگاه‌های پناهنگان زندگی کنند. البته این تمام مأجرا نبود. چرا که اسرائیلی‌ها مانند صیاد فلسطینی‌های آواره را دنبال می‌کردند و در هر گوشه‌ای به آن‌ها ضربه می‌زدند. از جمله این اتفاقات می‌توان به کشتار فلسطینی‌ها در اردوگاه‌های صبرا و شتیلا به رهبری و فرماندهی آریل شارون اشاره کرد.

از 16 تا 18 سپتامبر 1982 و در جریان جنگ داخلی لبنان و زمانی که نیروهای اسرائیلی در بیروت و جنوب لبنان بودند، میلیشیای حزب کتائب Kataeb(مسیحیان مسلح لبنانی) به انتقام قتل بشیر جمایل رئیس جمهور منتخب و مارونی (یک فرقه مسیحی کاتولیک) لبنان، به دو اردوگاه آوارگان فلسطینی ـ صبرا و شتیلا Sabra and Shatila واقع در حاشیه جنوبی بیروت حمله بردند و ده‌ها فلسطینی بی دفاع از جمله زنان و کودکان را کشتند. آمار مقتولین دقیقاً به دست نیامده است و گزارش های منتشره شمار آنها را هشتصد تا 3500 تن نشان می دهد. این دو اردوگاه که در سال 2011 دوازده هزار فلسطینی را در خود جای داده بود در سال 1949 توسط سازمان ملل تأسیس و امور بهداشت و آموزش و پرورش آن در دست آن سازمان بود.

پس از این کشتار، وزیر دفاع وقت اسرائیل (اریل شارون) متهم شد که به نیروهای خود اشاره کرده بود که مانع حمله مسیحیان مسلح به آن دو اردوگاه نشوند. در آن زمان نیروهای اسرائیلی در جریان زد و خورد با سازمان آزادی فلسطین ـ PLO، جنوب لبنان تا شهر بیروت را در اشغال خود داشتند و دو اردوگاه صبرا و شتیلا عملاً در محاصره آنان بود.

بشیر جمایل رئیس جمهور منتخب لبنان 14 سپتامبر سال 1982 بر اثر انفجار بمب کشته شده بود. این بمب در ساختمان حزب کتائب (فالانژ) لبنان کار گذارده شده بود. در این انفجار جمعاً 26 تن کشته شدند. با کشته شدن بشیر که یک مسیحی مارونی بود بحران این کشور که از 1975 آغاز شده بود شدت بیشتری یافت. میلیشیای حزب کتائب گمان می کرد انفجاری که موجب قتل بشیر جمایل شده بود کار فلسطینی ها بود حال آنکه بعداً (پس از کشتار صبرا و شتیلا) معلوم شد عناصر دیگری آن را ترتیب داده بودند.