اثر توبه برباطن اعمال

با ارتکاب هر گناهی , به طور قهری وتکوینی آن گناه در صورتهایی که واقعیت آن با شند تجسم یافته ودر عالم برزخ همراه انسان خواهد بود .
در این حالت این سوال پیش می آید که پس از توبه , آن صورتهای تجسم یافته گناهان چه خواهد شد ؟
در این باره به دودیدگاه اشاره می شود .
مرحوم شیخ محمد حسین اصفهانی ( کمپانی ) می فرمایند : در این صورت میان توبه کننده وگناهانش جدایی افکنده می شود واعمال زشت تجسم یافته ازاو دور می شوند.
این همان در خواست گنه کاران , در روز قیامت است , که هرگز اجابت نمی شود .
یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلتْ مِنْ خَیرٍمُحْضَرَّاً وَعَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَّدُ لَوْ اَنَّ بَیْنَها وَبَیْنَهُ اَمَداً بَعیداً
یعنی عمل زشت ونیک هردو , در روز قیامت, حاضر می شوند وگنکارآرزو می کند که بین اوواعمالش فاصلة زیادی افتد.
مرحوم محقق کمپانی می فرماید : « توبه » بین اعمال زشت انسان وخود وی چنان فاصله ای می اندازد که آن اعمال دست وپا پیچ او وباعث عذابش نخواهد شد . ایشان غفران را نیزبه همین معنا می گیرد .
کلام امام خمینی در توبه واثر آن روی اعمال
امام خمینی در این باره می فرماید : توبه اعمال زشت وگناهان گناهکاررا معدوم می کند وپروندة سیاه انسان با آب توبه شسته می شود . به سخنی دیگر اعمال ناپسند انسان که در روز قیامت به صورت سگ ومار ومور وعقرب وزقوم وحمیم وزنجیرهای آتشین تجسم می یابد , در اثر توبه ازبین می رود وشعله های فروزان جهنم خاموش می شود.( به نقل کتاب معاد در قرآن ج( 2)از آیت ا.. مظا هری صفحه 108)
ودر آیه شریفه آمده است :
.... الا مَنْ تابَ وَامَنَ وَعَمِلَ صالِحاً فاولِئکَ یُبَدََّلُ الله سَیِئا تِهم حَسَناتٍ وَکانَ الله غَفُوراً رَحیما .
......مگر آن کسانی که از گناه توبه کنند وبه خدا ایمان آورند , وعمل صالح انجام دهند . پس , خداوند گناهان ایشان را بدل به ثواب گرداند که خداوند در حق بندگان بسیار آمرزنده ومهربان است .

بنابراین , با توبه,آتش جهنم به بهشت تبدیل می شود وغل وزنجرها وانهار واشجار بهشتی مبدل می شود .
در عین حال به نظر می رسد میان شخصی که واقعیت گناهان او در او تجسم یافته واکنون همراه اونیستند با شخصی که ازآغاز چنین اموری بااو نبوده اند وازآغاز ماهیتی پاک داشته است,تفاوت وجود دارد همچنانکه در روایت شریفه دارد :
« التائب من الذنب کمن لاذنب له » در این روایت توبه کننده را همانند ومثل کسی قرار داده که گناه نکرده نه عین او .
محاسبه ؛
امام موسی بن جعفر علیها السلام می فرمایند : لیس منا من لم یحاسب نفسه فی کل یوم .
گناهکاران نخست به حساب کشی ازنفس خود بپردازند وکارها ی نادرست خود را معلوم کنند وبعد معاتبه کنند ونفس وامور عتاب وسرزنش قرار دهند که چنین کردی ؟ وچرا پیمان شکستی ؟ با خجالت وشرمندگی در روز حساب نزد پروردگار وپیامبران وائمه (ع) چه کار کنم . واگر با عقاب ها نفس سرکش رام نشد آن را معاقبه کنند وبرای هرگناهی عقوبتی برخود بار کند یعنی اگر تفاخرومنیت داشت با تواضع برزیر دستان و.... برنفس خود سخت بگیرد .
منبع: برنامه سلوک در برنامه های سالکان،علی شیروانی