آزادی

اساس مسئله براى یک ملت، استقلال و آزادى است.

کجرویها و انحرافها دیده شود تا به نام آزادى دچار بى‌بندوبارى نشویم؛ چون آزادى مرز بسیار ظریف و دقیقى با بى‌بندوبارى دارد؛ باید مراقب بود که به عنوان و نام آزادى در گرداب بى‌بندوبارى نیفتیم؛ زیرا بى‌بندوبارى در نهایت منتهى خواهد شد به نفى آزادى و هرج و مرج؛ وجود استبداد، تحمیل و فشار را توجیه و زمینه را براى استبداد فراهم مى‌کند.

عقیده‌ى ما بر این است که رشد و تکامل انسانها بدون فضاى آزاد امکان ندارد؛ در فضاى استبدادى امکان‌پذیر نیست که افراد و جامعه رشد کنند؛ استعداد انسانها باید در فضاى آزاد رشد کند؛ انسانها هم در این فضا تعالى و تکامل پیدا مى‌کنند.

ما به معناى حقیقى کلمه به آزادى و وجود آن معتقدیم؛ منتها آزادى یک مسئله است؛ عدم مدیریت، عدم نظارت و عدم دقت در آنچه مى‌گذرد، مسئله‌ى دیگرى است.

مراد از آزادى همان آزادى بیان و آزادى فکر است.

آزادى فکر و بیان یکى از ارزشهاى انقلاب بود.

استقلال و آزادى به بهترین وجه در کشور ما وجود دارد.

امروز خوشبختانه در ایران، آزادىِ فکر کردن و فکر را بیان کردن، در دنیا کم‌نظیر است. (از فرمایشات رهبر فرزانه و حکیم)

جدیدترین ها در این موضوع

فردریک شلایر ماخر Friedrich Schleiermacher

معمولا هر پدیده سنّتی وقتی با یک جریان جدید مواجه شود، اگر باهم هم‌خوانی نداشته باشند، هیچ‌یک، دیگری را نمی‌پذیرند و هر دو نافی هم می‌شوند. در بررسی تاریخ کلیسا، اعم از کاتولیک و پروتستان، نیز دقیقا به‌همین تقابل می‌رسیم؛ تقابل دیدگاه‌های سنّتی و مدرن. 2 آذر 1396, 12:46