24 مهر 1396, 16:31
نویسنده : حضرت امام خمینی (ره)
پس ای برادر !
تا عمر و جوانی و قوت و اختیار باقی است ، اصلاح نفس کن . اعتنا به این جاه و شرفها مکن . این اعتبارات را زیر پا بگذار. تو آدم زاده یی ، صفت شیطان را از خود دور کن . ممکن است شیطان به این رذیله از سایره رذایل بیشتر اهمیت دهد، و چون این صفت خود او است و موجب طرد او از درگاه خدای متعالی ، عارف و عامی و عالم و جاهل را بخواهد هم سلک خود کند، و در آن عالم که ملاقات کنی او را با این رذیله ، گرفتار ملامت او هم بشوی . بگوید ای آدم زاده ! مگر انبیا به تو خبر ندادند که (به علت ) تکبر به پدر تو من مطرود درگاه حق شدم . برای تحقیر مقام آدم ، و تعظیم مقام خود ملعون شدم . تو چرا خود را گرفتار این رذیله کردی ؟ در آن هنگام تو بیچاره علاوه بر عذاب ها وگرفتاری ها و حسرت و ندامت هایی که به شنیدن درست نیاید، گرفتار سرزنش اذل مخلوقات و پست ترین موجودات هم هستی .شیطان که تکبر به خدا نکرده بود تکبر به آدم که مخلوق است . (کرد و) گفت : خلقتنی من نار و خلقته من طین [1] خود را بزرگ شمرد و آدم را کوچک .تو آدم زاده ها را کوچک شماری و خود را بزرگ . تو نیز از اوامر خدا سرپیچی کنی .فرموده فروتن باش ، تواضع کن ، با بندگان خدا. تکبر کنی ، سرافرازی نمایی . پس چرا فقط شیطان را لعن میکنی ؟ نفس خبث خودت هم را شریک کن در لعن . همان طور که شریک با او در این رذیله یی . تو از مظاهر شیطانی ، شیطان مجسمی شاید صورت برزخی و قیامتی تو، شیطان باشد. میزان در صور آخرت ، ملکات نفس است ، مانع ندارد صورت شیطان باشی ، صورت مورچه کوچک هم باشی ، موازین آخرت ، غیر از اینجا است[2] .
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان