13 مهر 1394, 15:28
بر کرسی تدریس
استاد به موازات تکمیل مدارج بالاتر، به شیوه ی رایج حوزه های علمی، کار تدریس را آغاز کرد و گروهی از طلاب را با تدریس خود بهره مند ساخت. در سال 1395 هجری قمری شروع به بحث خارج کرد. در فقه، کتاب العروه الوثقی و در اصول، تقریرات درسی اصول استاد عظیم الشأن خود حضرت امام را که بر محور کفایه الاصول بود، موضوع بحث قرار داد و حتی در دوران نقاهت، از آن دست نکشید. اینک نام شماری از شاگردان استاد را یادآوری می کنیم:
حضرات حجج اسلام سید حسن ابطحی؛ احمد قدسی مازندرانی؛ مهدی مقدسی؛ عباس اسماعیلی یزدی؛ حسین گنجی اشتهاردی؛ مهدی حسینیان قمی؛ سعید داودی؛ مهدی رستم نژاد؛؛ محمد مصدق یزدی؛ هادی محمودی یزدی؛ محمد هاشم محمدیان؛ صداقت بوشهری؛ محمد حکیمیان؛ مهدی مصدق؛ محمدرضا رهنمائی شهرضایی؛ علی رضا رحیمی گلستانی؛ سید محمدرضا مرتضوی لنگرودی؛ علی عاصمی؛ محمد عاصمی؛ سید مهدی حسینی یزدی؛ محسن صدری مطهر همدانی؛ سید طاهر غفاری ارومیه ای؛ سید محمد مرتضوی لنگرودی؛ سید مهدی مجیدی نظامی؛ سید محمد مجیدی نظامی؛ احمد احمدی لنگرودی؛ محمدتقی قندی تهرانی؛ سید حسن حسینی پناه اردستانی؛ محمود خالقی زرنده؛ مسیح توحیدی اصفهانی؛ علی بهشتی معز؛ محمد ابوالحسن نجفی؛ ناصر باقر بیدهندی؛ محمدی همدانی؛ سید محمد باقر بنی سعید؛ سید محمود بنی هاشمی؛ سید مهدی موسوی؛ الهی؛ محسن فقیهی.
برخی از شاگردان استاد در سطح، حضرات حجج اسلام علی اکبر سیفی مازندرانی، علی اکبر حسنی لنگرودی، علی زمانی شهرضایی، سیف الله عبدالکریمی، حسن دهگان لنگرودی هستند.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان