13 مهر 1394, 13:51
سیره مقدس
مقدس اردبیلى بسیار متواضع بود و در مقابل شاگردانش خود را فوق العاده کوچک مى شمرد و آنان را مورد تکریم و احترام فراوان قرار مى داد. گویند در هنگامى که شیخ حسن از تحصیل فراغت یافت و قصد داشت به لبنان باز گردد از استاد خویش تقاضاى نصیحت و موعظه کرد و مقدس اردبیلى احادیثى را گرد آورى کرده، در ورقه اى نوشت و به ایشان داد و در پایان آن نوشته این جملات را اضافه کرد:
«کتبه العبد احمد لمولاه امتثالا لامره و رجاء لتذکّره»([1])
این مطالب را بنده خدا احمد براى مولاى خود نوشته است تا فرمان ایشان را به جاى آورد و به امید اینکه موجب پند آموزى وى باشد.
[1]-الدرالمنثور، شیخ على بسط الشهیدالثانى، ج2، ص202.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان