13 مهر 1394, 13:51
در سنگر مرجعیّت
انتقال تدریجى مرجعیّت آیت الله سیستانى، هنگامى آغاز شد که وى در سال 1409 ق. به عیادت استاد بزرگوارش، حضرت آیت الله خویى مشرف شد و استاد از وى درخواست کرد که به جاى او در مسجد خضراء نجف، امامت جماعت آنجا را به عهده بگیرد. وى در ابتدا این مسئولیت خطیر را نپذیرفت، امّا استاد اصرار کرد و آیت الله سیستانى پس از چند روز، موافقت خود را اعلام کرد.
از آن سال تا سال 1414 ق. که این مسجد از طرف رژیم بعثى صدام بسته شد، نماز جماعت توسط وى در این مسجد اقامه شد. در پى این قضیّه، جمعى از عالمان نجف بعد از فوت آیت الله سیّد نصرالله مستنبط از آیت الله خویى درخواست کردند که وى فردى را که داراى صلاحیّت مرجعیّت در حوزه علمیه نجف اشرف باشد، معرفى کند.
وى آیت الله سیستانى را که از جهت علمى، اخلاقى و اجتماعى مورد تأیید بود، انتخاب و معرفى کرد.
آیت الله سیستانى در تدوام راه استادش، ضمن اقامه نماز در مسجد خضرا در آن جا شروع به تدریس کرد و روش و سیره استاد خویش را پى گیرى کرد.
پس از وفات آیت الله خویى، وى بر جنازه او نماز خواند و پس از او، زمام مرجعیّت حوزه علمیه نجف را به دست گرفت.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان