25 مهر 1396, 3:6
جرعه های معرفت - شرح حديث معصومين (ع) در كلام رهبر انقلاب
عَن عَبدِاللهِ بنِ ميمون عن الصادقِ جعفرِ بنِ محمدٍ (عليهماالسلام) عن ابيهِ عن آبائِهِ (عليهم السلام) قالْ قالَ رسولُ الله(ص): مَنْ سَلَكَ طَرِيقاً يَطْلُبُ فِيهِ عِلْماً سَلَكَ اَللَّهُ بِهِ طَرِيقاً إِلَي اَلْجَنَّةً وَ إِنَّ اَلْمَلاَئِكَةً لَتَضَعُ اَجْنِحَتَهَا لِطَالِبِ اَلْعِلْمِ رِضًا بِهِ وَ إِنَّهُ يَسْتَغْفِرُ لِطَالِبِ اَلْعِلْمِ مَنْ فِي اَلسَّمَاءِ وَ مَنْ فِي اَلْاَرْضِ حَتَّي اَلْحُوتِ فِي اَلْبَحْرِ وَ فَضْلُ اَلْعَالِمِ عَلَي اَلْعَابِدِ كَفَضْلِ اَلْقَمَرِ عَلَي سَائِرِ اَلنُّجُومِ لَيْلَةً اَلْبَدْرِ وَ إِنَّ اَلْعُلَمَاءَ وَرَثَةً اَلْاَنْبِيَاءِ إِنَّ اَلْاَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لاَ دِرْهَماً وَ لَكِنْ وَرَّثُوا اَلْعِلْمَ فَمَنْ اَخَذَ مِنْهُ اَخَذَ بِحَظٍّ وَافِرٍ(1)
امام جعفر صادق(ع) روايت كرده كه رسول خدا(ص) فرمود: هر كه در راهي رود كه در رفتن آن، علمي را طلب كند، خدا او را در راهي به سوي بهشت درآورد. و بدرستي كه فرشتگان از براي طالب علم از روي رضا و خشنودي به آن بال هاي خويش را بر زمين مي گسترند و هر كه در آسمان و هر كه و هر چه در زمين است، طلب آمرزش مي نمايند از براي طالب علم؛ حتي ماهي در دريا. و فضيلت عالم بر عابد، چون فضيلت ماه است بر ساير ستارگان در شب چهارده. و بدرستي كه علما وارثان پيغمبرانند و پيغمبران، دينار و درهمي را به ارث نگذاشته اند، بلکه علم را به ارث گذاشته اند. پس هر كه از آن فرا گيرد، بهره تمامي را فرا گرفته است.
***
[رسول مکرم اسلام فرمود:]: هر کس راهي را بپيمايد براي اينکه علمي را فرا بگيرد، خداي متعال او را در راهي قرار مي دهد به سوي بهشت، وَ إِنَّ اَلْمَلاَئِکَةً لَتَضَعُ اَجْنِحَتَهَا لِطَالِبِ اَلْعِلْمِ رِضًا بِهِ، از بس [ملائک] از او خشنودند، بال هايشان را در زير او فرش مي کنند، وَ إِنَّهُ لَيَسْتَغْفِرُ لِطَالِبِ اَلْعِلْمِ مَنْ فِي اَلسَّمَاءِ وَ مَنْ فِي اَلْاَرْضِ حَتَّي اَلْحُوتِ فِي اَلْبَحْرِ، [براي طالب علم هر که در آسمان و در زمين است آمرزش خواهد تا برسد به ماهيان دريا] که حالا اينها را بايستي بيشتر دقت کرد. خيلي نکات گاهي در اين هست که حالا ماهي دريا چه خصوصيتي دارد که دعا کند. اينها يک دقت هايي، يک ظرافت هايي در آن هست که ما بعضي ها را ملتفت نمي شويم. انسان با برخورد با معارف دنيايي گاهي به يک نکته اي برخورد میکند که مي فهمد ايني که اينجا مثلاً کلمه حوت را آورده اند اين به خاطر اين نکته است؛ که حالا فعلاً دست ما خالي است.
وَ فَضْلُ اَلْعَالِمِ عَلَي اَلْعَابِدِ کَفَضْلِ اَلْقَمَرِ عَلَي سَائِرِ اَلنُّجُومِ لَيْلَةً اَلْبَدْرِ، آن شبي که ماه با ستاره فرق دارد -که ستاره کمکي نمي کند و نوري نمي دهد اما ماه نور مي دهد- آن کي است؟ آن شب هاي بدر است؛ شب هاي ماه تمام است. فضل عالِم بر عابد اين جور است؛ [يعني عالم] مثل ماه تمام در شب هاي بدر [است] که نور مي دهد و به ديگران کمک مي کند و راه را روشن مي کند. عالم اين جوري است. ببينيد تشبيه، تشبيه روشنِ زيبايي است.
وَ إِنَّ اَلْعُلَمَاءَ وَرَثةً اَلْاَنْبِيَاءِ وَ إِنَّ اَلْاَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لاَ دِرْهَماً،[علما که وارثان انبيا هستند] پول و ملک و زمين و سرمايه براي ورّاث خودشان نگذاشته اند، وَ لَکِنْ وَرَّثُوا اَلْعِلْمَ ،[بلکه] علم [به ارث] گذاشته اند، اين همان قرينه اي است که نشان مي دهد مراد از علم، معارف الهي است فَمَنْ اَخَذَ مِنْهُ اَخَذَ بِحَظٍّ وَافِرٍ ، [و هر که از آن برگرفت بهره فراواني برد].
۱) الامالي شيخ صدوق، ص۱۱۶
* شرح حديث در ابتداي درس خارج، 30/2/94
* پايگاه اطلاع رساني دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب
روزنامه كيهان، شماره 21720 به تاريخ 21/6/96، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان